297
ilk maç sonunda o kadar sinirliydim, o kadar hayal kırıklığı içindeydim ki nasıl devam edeceğimizi sorguluyordum sezonun kalanına. ama işte öyle bir şey ki bu galatasaray sevgisi, öyle şeyler de yaşattı ki bize, maça saatler kala cidden içimde kıpırtılar var ulan olur aslında ya diye. erken bir gol, veya bir penaltı kırmızı kart, devreye 2-0 girmek vs türlü senaryolar geliyor aklıma. diyoruz ya hani galatasaray bir his takımıdır diye, bazı anlarda yoğun hissediyorsun bunu, ben şahsen o moddayım şu an. bugün enteresan şeyler olacak, maç sonu görüşürüz kısmetse.
