37919
elinde dünyanın aktif en iyi forvetlerinden biri olan takım.
bu kadar kötü bir hücum planı ile oynatılması akıl alır gibi değil. gerçekten osimheni anadolu takımlarından birine versek muhtemelen şu an 10 gol farkla ligin gol kralıydı.
bu takımın senelerdir avrupa seviyesinde 2 maç hariç planlı hiç bir şey oynayamıyor olması inanılmaz derecede itici geliyor artık.
normalde ligde fenerin yarattığı toksik ortam yüzünden ne olursa olsun şampiyon olalım isteğim bütün avrupa başarısızlıklarına rağmen devam ederdi fakat artık gerçekten lig de fener de bir şey ifade etmiyor.
avrupa seviyesinde disiplinli olamıyoruz, birden çok oyun planını verimli şekilde oynayamıyoruz, maçına göre kadro, diziliş, taktik belirlenen bir organizasyonumuz yok.
işin kötüsü, bunların olacağına dair bir belirti yok, bir plan, bir strateji yok. ne transferde, ne sahada, ne yönetimde.
herkesin derdi günü kurtarmak. biz ise sürekli büyük hayaller kurup hayal kırıklığına uğruyoruz.
sanırım benim kırıldığım yer burası, 35 senelik hayatımda kendimi takıma karşı fener maçına gitmek istemeyecek kadar uzak hissettiğim hiç bir gün olmamıştı, ligde yaşananlar, futbol ortamı, her gün artan nefret bir nebze de olsa galatasaray keyifli top oynarken idare ediliyordu ama güvendiğimiz herkes bizi yarı yolda bırakınca tutunacak dal da kalmamış oldu.
bu kadar kötü bir hücum planı ile oynatılması akıl alır gibi değil. gerçekten osimheni anadolu takımlarından birine versek muhtemelen şu an 10 gol farkla ligin gol kralıydı.
bu takımın senelerdir avrupa seviyesinde 2 maç hariç planlı hiç bir şey oynayamıyor olması inanılmaz derecede itici geliyor artık.
normalde ligde fenerin yarattığı toksik ortam yüzünden ne olursa olsun şampiyon olalım isteğim bütün avrupa başarısızlıklarına rağmen devam ederdi fakat artık gerçekten lig de fener de bir şey ifade etmiyor.
avrupa seviyesinde disiplinli olamıyoruz, birden çok oyun planını verimli şekilde oynayamıyoruz, maçına göre kadro, diziliş, taktik belirlenen bir organizasyonumuz yok.
işin kötüsü, bunların olacağına dair bir belirti yok, bir plan, bir strateji yok. ne transferde, ne sahada, ne yönetimde.
herkesin derdi günü kurtarmak. biz ise sürekli büyük hayaller kurup hayal kırıklığına uğruyoruz.
sanırım benim kırıldığım yer burası, 35 senelik hayatımda kendimi takıma karşı fener maçına gitmek istemeyecek kadar uzak hissettiğim hiç bir gün olmamıştı, ligde yaşananlar, futbol ortamı, her gün artan nefret bir nebze de olsa galatasaray keyifli top oynarken idare ediliyordu ama güvendiğimiz herkes bizi yarı yolda bırakınca tutunacak dal da kalmamış oldu.
