30882
her geçen gün ne kadar billurlu bir kulüp olduğumuzu daha da iyi anlıyorum.
süper ligi çok iyi takip ederim. avrupa liglerini de sıkılıkla takip ederim.
favori liglerim ingiltere ve italya ligleridir.
bu kadar takım ve bu kadar maç izleyince aklımdaki tuğlalar boşlukları hemen dolduruyor.
türkiye'nin en başarılı futbol kulübüyüz. almış olduğumuz kupalar bunu kanıtlar nitelikte.
ancak yıllar yılı rakip kulüplerin bizlere karşı ne kadar organize ve konsantre çıktığını da görüyoruz.
çünkü xspor biliyor ki galatasaray'ı yenmek şampiyonluktan da öte bir durum.
avrupa takımını yeniyorsun, türkiye'nin en başarılı kulübünü yeniyorsun, bir devi deviriyorsun.
öteki rakiplere karşı helva gibi dağılıyorlar. ancak bize geldi mi kamayı kaldırıyorlar.
bunun sebebi işte tam olarak galatasaray büyüklüğünün altında ezilmektir.
yenelim de nasıl yenersek yenelim.
fotbul? nanay, hak getire. kapan kapan hata kolla.
set oyunu? yok at finke koşsun.
galatasaray aleyhine hakem hatasına şakşak.
herhangi xspor'a olunca voavovo.
yıllarımız böyle geçiyor.
2012 yılında drogba ve wesley gelirken de kapalı savunma açacak oyuncu konuşuyorduk, 10 yıl geçmiş hala aynı tantana.
bir takım da kendi oyununu oynasın bize karşı bak bakalım nasıl pişmaniye gibi havada dağıtacağız onları.
artık birbirinin kopyası rakipleri izlemekten sıkıldım.
olay 3, 5, 10 puan değil.
yani birbirini itemeyen bir anadolu takımı furyası var.
tek amaçları sanki galatasaray'ı yenmek, başarısız olduğunu görmek.
10 maç tık yok adamlarda bizle bir maç yaparlar ölürler, sahada kalırlar yine de puan vermek istemezler.
bizim şampiyonluk yarışında olduğumuz takımların maçlarını izliyorum.
yok. 1 gram bize oynanan oyun yok.
hep açık, hep atak, hep organize.
bize karşı giren çıkan fark etmeksizin sert, akıllı, hepsi topun arkasında rakiplerimize karşı tahincioğlu helvaları.
böyle 4-3, 3-2 yenilmek istiyorum.
çataçat mücadele açık oyun kaçan goller istiyorum.
midye gibi kapanıp da 1-0 ıkına sıkına maç alıp artistik taslamaları futbolun doğasına hakaret geliyor bana.
süper ligi çok iyi takip ederim. avrupa liglerini de sıkılıkla takip ederim.
favori liglerim ingiltere ve italya ligleridir.
bu kadar takım ve bu kadar maç izleyince aklımdaki tuğlalar boşlukları hemen dolduruyor.
türkiye'nin en başarılı futbol kulübüyüz. almış olduğumuz kupalar bunu kanıtlar nitelikte.
ancak yıllar yılı rakip kulüplerin bizlere karşı ne kadar organize ve konsantre çıktığını da görüyoruz.
çünkü xspor biliyor ki galatasaray'ı yenmek şampiyonluktan da öte bir durum.
avrupa takımını yeniyorsun, türkiye'nin en başarılı kulübünü yeniyorsun, bir devi deviriyorsun.
öteki rakiplere karşı helva gibi dağılıyorlar. ancak bize geldi mi kamayı kaldırıyorlar.
bunun sebebi işte tam olarak galatasaray büyüklüğünün altında ezilmektir.
yenelim de nasıl yenersek yenelim.
fotbul? nanay, hak getire. kapan kapan hata kolla.
set oyunu? yok at finke koşsun.
galatasaray aleyhine hakem hatasına şakşak.
herhangi xspor'a olunca voavovo.
yıllarımız böyle geçiyor.
2012 yılında drogba ve wesley gelirken de kapalı savunma açacak oyuncu konuşuyorduk, 10 yıl geçmiş hala aynı tantana.
bir takım da kendi oyununu oynasın bize karşı bak bakalım nasıl pişmaniye gibi havada dağıtacağız onları.
artık birbirinin kopyası rakipleri izlemekten sıkıldım.
olay 3, 5, 10 puan değil.
yani birbirini itemeyen bir anadolu takımı furyası var.
tek amaçları sanki galatasaray'ı yenmek, başarısız olduğunu görmek.
10 maç tık yok adamlarda bizle bir maç yaparlar ölürler, sahada kalırlar yine de puan vermek istemezler.
bizim şampiyonluk yarışında olduğumuz takımların maçlarını izliyorum.
yok. 1 gram bize oynanan oyun yok.
hep açık, hep atak, hep organize.
bize karşı giren çıkan fark etmeksizin sert, akıllı, hepsi topun arkasında rakiplerimize karşı tahincioğlu helvaları.
böyle 4-3, 3-2 yenilmek istiyorum.
çataçat mücadele açık oyun kaçan goller istiyorum.
midye gibi kapanıp da 1-0 ıkına sıkına maç alıp artistik taslamaları futbolun doğasına hakaret geliyor bana.
