326
hayatımın en mutlu günlerinden biriydi.lise son sınıftım okulu ekip sabahtan bilet kuyruğuna girmiştim. yeni açıktan iki tane bilet bulup o dönem yeni yeni konuşmaya başladığım bir kıza doğum günü olması sebebiyle benimle gelir misin demiştim, gelmişti de. hava çok soğuktu fakat hiç hissetmiyordum benim için win-win durumuydu.güzel heyecanlardı böyle bir anımdır bu da.
328
lise son sınıftım, yeni manita yapmıştım ve kız o akşam benden ayrılmak zorunda olduğunu mesaj atmıştı. galibiyete düzgün sevinememiştim. ne günler be.
329
eski adıyla uefa kupası yeni adıyla avrupa liginde galatasaray futbol takımının bir üst tura çıktığı son ikili eşleşmenin rövanş maçı.
hala hatırlamak zorunda kalmış olmamız olağanüstü bir rezalet.
330
babamla izlediğim ilk avrupa maçı uefa kupası finaliydi. ikincisi de bu maçtı. maç başlığını görünce çok duygusallaştım. babamla sözleşmiştik öncesinden. gelip beni evden almıştı. annem geç döneceğim için izin vermemişti ama ağlaya zırlaya kabul ettirmiştim. her şeye ağlayan bir çocuk olmadığım için ağladığım muhakkak çok önemli bir olay olurdu. saçlarımı sarı kırmızıya boyamıştık maç saatine yakın. herkesin bakıp bakıp beni gösterdiğini hatırlıyorum. kewell'ın golünde çok sevindiğimizi hatırlıyorum. sabri'nin golünde hele yıkılmıştı ortalık. düşünüyorum da belki herkes uefanın geleceğini hissetmişti o sezon. güzel maçtan öte güzel bir gündü.
331
daha dün gibi olan muhteşem maç. kewell'ın olapanüstğ golü hala akıllarda. 3 golümüz ceza sahası dışından gelmişti, ayhan ve barış gibi isimler olmasına rağmen kewell, arda, baros, nonda, meira ve favorim lincoln ile eksikleri olsa da ateşli bir takımdık. rakıpte çok şyiydi, chamach, gouffran, cavenaghi filan vardı. 6. saniyede gol yemiştik ama muhteşem gollerle kazanmasını bildik, en güzel günlerimden birisini yaşamıştım. spiker anlatımı da çok iyiydi, yanılmıyorsam emre tilev'di. zaman ne de hızlı geçiyor.
