31
(bkz: #4175614)
çareyi sürekli intihar etmekte bulan yazar arkadaşımız.
reddedilmeler, ben yetersizim düşünceleri, hayatın amacını sorgulama gibi birçok şeyi yaşamayan yoktur herhalde. sözlükte 10 bin kişi varsa en az yarısından fazlası bu yollardan geçti maalesef.
kendisine dönecek olursak acil bir şekilde psikolojik destek almalı çünkü hayatta karşısına çıkan her şeyde intihar etmeyi düşünüyor. geçmişte komşusu gürültü yapıyor diye intihar etmeyi bile düşünmüştü. hayatın bu kadar değersiz mi ya? ya da şöyle söyleyeyim; senin hayatın, gürültü eden komşularının hayatından çok mu değersiz?
27 yaşına kadar iş bulamadım diyorsun ee?
30'unda iş bulsan 35 yıl aynı mesleği yapacaksın. 35'inde bulsan 30 yıl aynı mesleği yapacaksın. söz konusu anlık para kazanmaksa rastgele bir iş bulup en azından yeterli biri olduğunu görebilirsin. birkaç yıl önce bu vakitlerde senin durumdayken kafayı kırdım ve antalya'ya tek başıma iş bulmaya gittim. 1 günde birçok otel gezdim ve birçoğu kabul etti. öyle bana özel bir durum da değildi, mart-nisan gibi fellik fellik işçi ararlar. orada hayvan gibi çalıştırdılar ve ilk birkaç hafta sıkıntılarım devam etti ama sonrasında çok güzel günler geçirdim. işten çıktıktan sonra ise cebimde para olmanın vermiş bir özgüven vardı. belki çok saçma gelecek ama parasızken girdiğin mülakatlarla, paralıyken girdiğin mülakatlar arasında çok büyük farklar var. ölüm-kalım olarak baktığım her iş görüşmesinde ölüyordum ama cebe para girdikten sonra "olmasa da olur ya!" fikrinde olduğum birçok mülakatı geçtim.
yani aslında hayat sana bir kapı açarsa, sonra o kapılar peşi sıra açılmaya devam ediyor. her zorlukta intihar etme fikrini benimsersen bunalımdan çıkamaz ve haliyle de tüm kapıların kapandığını görürsün. aklındaki düşünceleri bertaraf etmenin tek yolu, aklını başka işlerle meşgul etmektir. meşgul etmezsen bilinçaltındaki o düşünce her zaman hortlar. kız arkadaşından ayrıldığında hortlar, komşun gürültü yaptığında hortlar, iş bulamadığında hortlar...
benim yaptığım gibi antalya, bodrum gibi yerlere şimdi gidersen iş bulmama ihtimalin yok. dediğim gibi aklını dağıtmadan bu cendereden çıkamazsın. bir diğer deyişle çıkmak istemezsin.
çareyi sürekli intihar etmekte bulan yazar arkadaşımız.
reddedilmeler, ben yetersizim düşünceleri, hayatın amacını sorgulama gibi birçok şeyi yaşamayan yoktur herhalde. sözlükte 10 bin kişi varsa en az yarısından fazlası bu yollardan geçti maalesef.
kendisine dönecek olursak acil bir şekilde psikolojik destek almalı çünkü hayatta karşısına çıkan her şeyde intihar etmeyi düşünüyor. geçmişte komşusu gürültü yapıyor diye intihar etmeyi bile düşünmüştü. hayatın bu kadar değersiz mi ya? ya da şöyle söyleyeyim; senin hayatın, gürültü eden komşularının hayatından çok mu değersiz?
27 yaşına kadar iş bulamadım diyorsun ee?
30'unda iş bulsan 35 yıl aynı mesleği yapacaksın. 35'inde bulsan 30 yıl aynı mesleği yapacaksın. söz konusu anlık para kazanmaksa rastgele bir iş bulup en azından yeterli biri olduğunu görebilirsin. birkaç yıl önce bu vakitlerde senin durumdayken kafayı kırdım ve antalya'ya tek başıma iş bulmaya gittim. 1 günde birçok otel gezdim ve birçoğu kabul etti. öyle bana özel bir durum da değildi, mart-nisan gibi fellik fellik işçi ararlar. orada hayvan gibi çalıştırdılar ve ilk birkaç hafta sıkıntılarım devam etti ama sonrasında çok güzel günler geçirdim. işten çıktıktan sonra ise cebimde para olmanın vermiş bir özgüven vardı. belki çok saçma gelecek ama parasızken girdiğin mülakatlarla, paralıyken girdiğin mülakatlar arasında çok büyük farklar var. ölüm-kalım olarak baktığım her iş görüşmesinde ölüyordum ama cebe para girdikten sonra "olmasa da olur ya!" fikrinde olduğum birçok mülakatı geçtim.
yani aslında hayat sana bir kapı açarsa, sonra o kapılar peşi sıra açılmaya devam ediyor. her zorlukta intihar etme fikrini benimsersen bunalımdan çıkamaz ve haliyle de tüm kapıların kapandığını görürsün. aklındaki düşünceleri bertaraf etmenin tek yolu, aklını başka işlerle meşgul etmektir. meşgul etmezsen bilinçaltındaki o düşünce her zaman hortlar. kız arkadaşından ayrıldığında hortlar, komşun gürültü yaptığında hortlar, iş bulamadığında hortlar...
benim yaptığım gibi antalya, bodrum gibi yerlere şimdi gidersen iş bulmama ihtimalin yok. dediğim gibi aklını dağıtmadan bu cendereden çıkamazsın. bir diğer deyişle çıkmak istemezsin.
