13
transferde bu formülle hareket etmeye çalışan son galatasaray başkanı "tarihin en kötü gs başkanı" olarak anılıyor. bu sıfatı kazanmasında çok farklı sebepler de var tabi ki, çoğu da haklı sebepler. ama eğer bu formülle başarılı olabilseydik, mesela 13. değil de en azından şampiyonluk yarışı içerisinde olup ikinci olsaydık, bu kişi yine de başkanlıktan gönderilir miydi, yoksa malum diğer sebepler sineye mi çekilirdi?
bu yola gs tarihinin en büyük hocası ile girdiler, fatih hoca bile o dönem taraftara "bize 2-3 sene müsaade etmeniz gerek" diyordu, alınan genç oyuncuların zamanla gelişip kazanmayı öğrenen bir grup olabilmesi için. (nba'deki tanking mevzusu bu duruma oldukça benzer) ama fatih hocaya bile tahammül edilmedi. yani galatasaray'ın taraftar yapısı ve sayısı sebebiyle birkaç seneyi feda edip, ilerisi için yapılanması pek mümkün olmuyor. halbuki hem finansal hem sportif anlamda kulübün kurtuluşu bu yöntem. avrupa'da başarı gerçekten bu şekilde geliyor. milyonlarca euro maaş verdiğimiz takımın avrupadaki hâlini görüyoruz. halbuki genç oyunculardan oluşan takımımız bile avrupa'da gruplardan namağlup çıkmıştı. o dönem yaptığımız transferlerden rumenler hariç(bu da gayet normal, her transfer tutacak diye bir kaide yok) hemen hemen herkes büyük katkılar verdi ve hâlâ da galatasaray'a hizmet etmeye devam ediyor. bir tanesini de sadece 1 milyona alıp 30 milyona bayern'e sattık. nelsson'dan epey katkı aldık ve çok da zarar etmeden satacağız gibi duruyor. keza barış mevcut takımımızın en iyi oyuncularından biri.
yani şunu diyorum, hem galatasaray camiası hem taraftarı kendi içinde büyük bir tezat yaşıyor. biz gerçekten ne istiyoruz, avrupa'da başarı mı? o zaman çözüm belli, bu formüle geri döneceğiz, bir kaç sene sabredeceğiz. ama olmuyor işte, 2-3 kötü maçtan sonra yine başlıyor istifa sesleri. bu şekilde başarı imkansız maalesef, aynı kısır döngü devam edecektir. bugün morata, yarın başka bir +30 yıldız transferine alkış tutup avrupa'da yine nal topladığımızı izleriz.
bu yola gs tarihinin en büyük hocası ile girdiler, fatih hoca bile o dönem taraftara "bize 2-3 sene müsaade etmeniz gerek" diyordu, alınan genç oyuncuların zamanla gelişip kazanmayı öğrenen bir grup olabilmesi için. (nba'deki tanking mevzusu bu duruma oldukça benzer) ama fatih hocaya bile tahammül edilmedi. yani galatasaray'ın taraftar yapısı ve sayısı sebebiyle birkaç seneyi feda edip, ilerisi için yapılanması pek mümkün olmuyor. halbuki hem finansal hem sportif anlamda kulübün kurtuluşu bu yöntem. avrupa'da başarı gerçekten bu şekilde geliyor. milyonlarca euro maaş verdiğimiz takımın avrupadaki hâlini görüyoruz. halbuki genç oyunculardan oluşan takımımız bile avrupa'da gruplardan namağlup çıkmıştı. o dönem yaptığımız transferlerden rumenler hariç(bu da gayet normal, her transfer tutacak diye bir kaide yok) hemen hemen herkes büyük katkılar verdi ve hâlâ da galatasaray'a hizmet etmeye devam ediyor. bir tanesini de sadece 1 milyona alıp 30 milyona bayern'e sattık. nelsson'dan epey katkı aldık ve çok da zarar etmeden satacağız gibi duruyor. keza barış mevcut takımımızın en iyi oyuncularından biri.
yani şunu diyorum, hem galatasaray camiası hem taraftarı kendi içinde büyük bir tezat yaşıyor. biz gerçekten ne istiyoruz, avrupa'da başarı mı? o zaman çözüm belli, bu formüle geri döneceğiz, bir kaç sene sabredeceğiz. ama olmuyor işte, 2-3 kötü maçtan sonra yine başlıyor istifa sesleri. bu şekilde başarı imkansız maalesef, aynı kısır döngü devam edecektir. bugün morata, yarın başka bir +30 yıldız transferine alkış tutup avrupa'da yine nal topladığımızı izleriz.
