297
en çok sevindiğim maçlardan birisiydi. bu maçı ben ne izleyebildim ne de dinleyebildim. maç oynanırken çekya’dan almanya’ya giden bir hızlı trenin içerisindeydim. o zamanlar tabi böyle internet çok zengin değil, akıllı telefonlar da çok da akıllı değildi. maça tamamen körüm yani.
neyse eve geldim ki maç biteli 2-3 saat olmuş hemen dualar eşliğinde maçkolik’i açtım. o zaman manu kendi evinde kaybetmediğim takdirde bize beraberlik de yetiyordu. totem olsun diye yavaş yavaş ekranı aşağıya kaydırdım ve manu’nun maçı kaybettiğini görünce dünya başıma yıkıldı. sonra tüm ümitsizlikle bir indim aşağıya 1-2! o zaman da evde duvarları tekmeledim sevinçten.*
baya baya herkesten 2-3 saat sonra yaşadım ben bu maçın sevincini.
neyse eve geldim ki maç biteli 2-3 saat olmuş hemen dualar eşliğinde maçkolik’i açtım. o zaman manu kendi evinde kaybetmediğim takdirde bize beraberlik de yetiyordu. totem olsun diye yavaş yavaş ekranı aşağıya kaydırdım ve manu’nun maçı kaybettiğini görünce dünya başıma yıkıldı. sonra tüm ümitsizlikle bir indim aşağıya 1-2! o zaman da evde duvarları tekmeledim sevinçten.*
baya baya herkesten 2-3 saat sonra yaşadım ben bu maçın sevincini.
