34809
70’ler, 80’ler, hatta 90’lar dönemine dek teknik direktörlük yapsa, yani bugün 2022 yılında yaşayan ve burada kendisi hakkında bir şeyler yazan yazarların o dönemlerde canlı canlı göremeyeceği dönemde çoktan futbolla ilişiğini kesip, bugün kendi köşesine sessiz sedasız takılsa ne eleştirenler bu kadar eleştirebilir, ne de kendisine sıkı sıkıya sarılabilenler bu kadar savunabilirdi. hocanın hiçbir kabahati yok, dönem şartlarına yenildi. sebebi de 1953 doğumlu olup, hala daha aktif teknik direktörlük yapabilecek bir yaşta olması. elbette son dönemlerinde, ancak yine de yapar mı yapar, 2 ay önce galatasaray teknik direktörlüğünü aktif olarak yapıyordu en azından.
savunan kesimin dilinde pelesenk; “ben metin oktay’ı görmedim, turgay şeren’i izlemedim, gündüz kılıç’ı hiç bilmiyorum, benim elimde tek efsane fatih terim’dir” diye. doğru söylüyor aslında, zaten bu yüzden sıkı sıkıya tutunuyorsun. ama bunun efsane olmasıyla ilgisi yok ki, senin şu anda canlı ve naklen şekilde izlediğin maçlarda aktif karakterlerden birisi olması sebebiyle ilgisi var. yani sen metin oktay’ı 1960’larda oynarken izlemedin ve bu kadar teknolojik imkan yoktu diye onu eleştirip, savunamıyorsun. gündüz kılıç, “galatasaray aynı halatı çekenlerin olduğu bir kulüptür” sözünü söylediğinde insanların futbola olan bakış açısı ve futbol izleyip değerlendirme olanakları bir yana, gündelik hayat sıkıntıları, meşgaleleri neydi ki gündüz kılıç’a hak verip, onu eleştirsin?
kendisini savunmuyor veya eleştirmiyorum. yaptığı işleri 25 sene öncesine kadar yapmış olsa, bugün -allah uzun ömür versin- 90 yaşlarında birisi olsa hem bu platformda, hem diğer sosyal medya platformlarında yapılan eleştiri ve savunma yazılarının %99.9’u olmayacaktı. sebebi o dönemlerde futbol izleyip, bugünkü kadar olmasa da yine de saha içi birkaç futbol terimini bilip, kendi yorum perspektifiyle yorumlayabilecek kabiliyette olacak insanların bugün yaşının kemale ermiş olmasından. zaten yazılacak olan bir ton şey 90’larda yazılıp, çizilmiş olacaktı.
aynı mantıkla metin oktay, gündüz kılıç, turgay şeren, jupp derwall, mustafa denizli, brian birch için de benzer kelimeleri söyleyebiliriz.
hasılı, zaman şartlarına yenik düştü. 90’larda yaşasa bugünkü yoğunlukta eleştiri ve savunmalar asla olmayacaktı. eleştirinin de, savunmanın da dibini gördü. eleştiride de, savunmada da bazen haksız şekilde yorumlandığı oldu, burada hakkını yemeyelim. seven çok seviyor, sevmeyen hiç sevmiyor. seven en dar açıdan yorumlayıp, övebiliyor, nefret eden ya da eleştirmek isteyen de aynı kabiliyette her şeyi olumsuz şekilde yorumlayabiliyor.
merak ediyorum, misal metin oktay yaşadığı dönemlerde yaşasak, 60’lar, 70’lerde futbol bu kadar revaçta, teknolojik imkanlar bu kadar gelişmiş olsa kendisi için neler yazılırdı? metin oktay galatasaray’ın -bana göre- en büyük figürüdür, sana göre bir değilse de ikinci ya da üçüncü kişisidir. ancak kendisini kaç kere izledik ki? vefaspor maçında kaçırdığı pozisyonda artık galatasaray’ı kafasında bitirmiş olduğunu söyleyebilir miydik? palermo’ya giderken “din gibi gördüğün takımından afaroz mu edildin metin?” diyenler olur muydu? zonguldakspor deplasmanında oynamaması gerekirken kendisini zorlayıp, sahaya zorla çıkıp çok kötü bir performans sergilediğinde “galatasaray’a bilerek zarar veriyor” diyebilir miydik?
dahası, bu yorumları yaparken haklı bir şekilde dile getirmiş olur muyduk?
tüm bu yazıları yazarken hiç kimseye mana bulmuyorum, sesli şekilde düşünüyorum. fatih terim kadar tartışmalı şeyleri metin oktay yapmış mıdır, eleştirilmiş midir, eleştirilmeli midir?
zaman şartları gereği efsaneler çok tartışılıyor da, ben metin oktay için hayat görüşü gereği sol cenaha yakınlığı ve aktivistliği yüzünden eleştiren dışında kötü söz söyleyen biri görmedim. metin oktay çok ahlaklı, yanlışı olmayan, hem futbolda hem sosyal hayatta bir peygamber gibi miydi, yoksa onu eleştirecek veriler elimizde mi yok? ya da eleştirecek kadar yakından tanıyıp, onu enine boyuna yorumlayamadığımız için yüceltip, koruyor muyuz?
efsaneler eleştirilmeli midir, eleştirilecekse kıvamı ne olmalıdır? bu bağlamda yerden yere vurulan fatih terim efsane değil midir?
bu aralar kafayı buna sardım.
savunan kesimin dilinde pelesenk; “ben metin oktay’ı görmedim, turgay şeren’i izlemedim, gündüz kılıç’ı hiç bilmiyorum, benim elimde tek efsane fatih terim’dir” diye. doğru söylüyor aslında, zaten bu yüzden sıkı sıkıya tutunuyorsun. ama bunun efsane olmasıyla ilgisi yok ki, senin şu anda canlı ve naklen şekilde izlediğin maçlarda aktif karakterlerden birisi olması sebebiyle ilgisi var. yani sen metin oktay’ı 1960’larda oynarken izlemedin ve bu kadar teknolojik imkan yoktu diye onu eleştirip, savunamıyorsun. gündüz kılıç, “galatasaray aynı halatı çekenlerin olduğu bir kulüptür” sözünü söylediğinde insanların futbola olan bakış açısı ve futbol izleyip değerlendirme olanakları bir yana, gündelik hayat sıkıntıları, meşgaleleri neydi ki gündüz kılıç’a hak verip, onu eleştirsin?
kendisini savunmuyor veya eleştirmiyorum. yaptığı işleri 25 sene öncesine kadar yapmış olsa, bugün -allah uzun ömür versin- 90 yaşlarında birisi olsa hem bu platformda, hem diğer sosyal medya platformlarında yapılan eleştiri ve savunma yazılarının %99.9’u olmayacaktı. sebebi o dönemlerde futbol izleyip, bugünkü kadar olmasa da yine de saha içi birkaç futbol terimini bilip, kendi yorum perspektifiyle yorumlayabilecek kabiliyette olacak insanların bugün yaşının kemale ermiş olmasından. zaten yazılacak olan bir ton şey 90’larda yazılıp, çizilmiş olacaktı.
aynı mantıkla metin oktay, gündüz kılıç, turgay şeren, jupp derwall, mustafa denizli, brian birch için de benzer kelimeleri söyleyebiliriz.
hasılı, zaman şartlarına yenik düştü. 90’larda yaşasa bugünkü yoğunlukta eleştiri ve savunmalar asla olmayacaktı. eleştirinin de, savunmanın da dibini gördü. eleştiride de, savunmada da bazen haksız şekilde yorumlandığı oldu, burada hakkını yemeyelim. seven çok seviyor, sevmeyen hiç sevmiyor. seven en dar açıdan yorumlayıp, övebiliyor, nefret eden ya da eleştirmek isteyen de aynı kabiliyette her şeyi olumsuz şekilde yorumlayabiliyor.
merak ediyorum, misal metin oktay yaşadığı dönemlerde yaşasak, 60’lar, 70’lerde futbol bu kadar revaçta, teknolojik imkanlar bu kadar gelişmiş olsa kendisi için neler yazılırdı? metin oktay galatasaray’ın -bana göre- en büyük figürüdür, sana göre bir değilse de ikinci ya da üçüncü kişisidir. ancak kendisini kaç kere izledik ki? vefaspor maçında kaçırdığı pozisyonda artık galatasaray’ı kafasında bitirmiş olduğunu söyleyebilir miydik? palermo’ya giderken “din gibi gördüğün takımından afaroz mu edildin metin?” diyenler olur muydu? zonguldakspor deplasmanında oynamaması gerekirken kendisini zorlayıp, sahaya zorla çıkıp çok kötü bir performans sergilediğinde “galatasaray’a bilerek zarar veriyor” diyebilir miydik?
dahası, bu yorumları yaparken haklı bir şekilde dile getirmiş olur muyduk?
tüm bu yazıları yazarken hiç kimseye mana bulmuyorum, sesli şekilde düşünüyorum. fatih terim kadar tartışmalı şeyleri metin oktay yapmış mıdır, eleştirilmiş midir, eleştirilmeli midir?
zaman şartları gereği efsaneler çok tartışılıyor da, ben metin oktay için hayat görüşü gereği sol cenaha yakınlığı ve aktivistliği yüzünden eleştiren dışında kötü söz söyleyen biri görmedim. metin oktay çok ahlaklı, yanlışı olmayan, hem futbolda hem sosyal hayatta bir peygamber gibi miydi, yoksa onu eleştirecek veriler elimizde mi yok? ya da eleştirecek kadar yakından tanıyıp, onu enine boyuna yorumlayamadığımız için yüceltip, koruyor muyuz?
efsaneler eleştirilmeli midir, eleştirilecekse kıvamı ne olmalıdır? bu bağlamda yerden yere vurulan fatih terim efsane değil midir?
bu aralar kafayı buna sardım.
