25737
2020 – 2021 sezonunda, 1996-2000 arası kadrosuna benzeyen yerli asker futbolcuların artması ile heyecan uyandıran futbol takımımız. azılı bir yabancı sınırlaması karşıtı olsam da, bu durum beni fazlasıyla heyecanlandırıyor. kadrodaki yerli isimlerin ortak bir özelliği de var. formaya geç kavuşmaktan kaynaklı olduğunu düşündüğüm takımı sahiplenme ve oynama isteği, hırs, heves pek çok yerli oyuncumuzda ortak olarak mevcut.
(bkz: taylan antalyalı):
ilk 8 hafta itibariyle 2020-2021 sezonunun sembol oyuncusu olan taylan, çok genç yaşta bucaspor forması giyerken galatasaray’ın gündemine geldi. nedenini anlamadığım şekilde bu transfer gerçekleşmedi. taylan’ın kariyeri de devamında çok iyi gitmedi ama 2019-2020 senesinde yaklaşık 7 yıl sonra olsa da hayalindeki formaya kavuştu. ilk geldiğinde bile bu hikayesinden ve temiz çocuk imajından dolayı sempati topladı. taylan’ın 2020-2021 sezonunda yaşadığı dönüşüm beni entri konusu olan formaya geç kavuşanlar konusunda heveslenmemi ve fatih terim’e hiç olmadığım kadar inanmamı sağladı.
(bkz: emre kılınç)
daha alt ligde boluspor forması giyerken gündemimize geldi. tıfıl ve teknik oyuncu izlenimi verdiği için çok da istemedim gelmesini açıkçası. oğuzhan kayar gibi gereksiz bir transfer olarak görüyordum. belki o zaman gelse böyle de olurdu. geç kavuştuğu formayı 2020-2021 sezonu ilk 8 haftası itibariyle başarıyla taşıyor.
(bkz: oğulcan çağlayan)
bursaspor’da iken galatasaray’ın transfer ettiği, enes ünal’dan 1 yaş büyük, onun kadar potansiyel görülmeyen filozof gibi yeni transfer olarak tanıdık onu. yine ne oldu, ne bitti anlamadım, florya’nın kapısından döndü bir şekilde. 2020-2021 sezonunda gerçekleşen transferi, bir önceki sezondaki taylan transferine oldukça benziyor. bonservis yok, maaş az, beklenti düşük. ya tutarsa transferi. taylan’ın yaşadığı dönüşümü gerçekleştirebilecek potansiyel var.
(bkz: emre taşdemir)
galatasaray’a bağlılık seviyesi hakkında bir fikrim yok, ama emre’nin yerinde olsam fatih terim öl dese ölürdüm herhalde. henüz hiçbir şey ispatlamamışken terim tarafından milli takıma seçilen emre, sakatlıklar sebebiyle kendini ispat edememeyi sürdürdü ve potansiyelli genç yetenek olarak kaldı. sakatlıktan iyice bitme noktasına gelen kariyeri, kendisinden umudu kesen bursaspor derken bir anda galatasaray’da bitiverdi. fatih terim’in kendisine olan tükenmez inancı sayesinde alt liglere yol alırken kendini galatasaray’da buldu. yine bonservis yok, maaş az, beklenti düşük. sakatlıklar galatasaray’da da yakasını bıraktı diyemeyiz, ama potansiyeli var. sakatlıklardan kurtulabilirse en kötü yedek sol bek olacak yeteneğe fazlasıyla sahip.
(bkz: ömer bayram)
listede galatasaray’daki performans olarak en önde olsa da, beklentimin en düşük olduğu oyuncu. çocukluk fotolarından anladığımız kadarıyla ortalama sözlük yazarı kadar fanatik galatasaraylı. belki de galatasaray tarafından transfer edilmeyi kariyerinin çoğunda ancak hayal etti. onun için de geç kavuştu diyebiliriz. bu kez bonservis az, maaş ve beklenti yine düşük. iyi bir yedek ama hep öyle kalmalı.
(bkz: emre akbaba)
yetenek olarak geç olgunlaşan oyuncumuz, çetin bir transfer sürecinin ardından formayı giydi. aslında pek de giyemedi. ağır sakatlıklar yüzünden 2 sezonda beklenen performansı gösteremedi. yine de rotasyonda fayda sağlayabilecek bir oyuncu. galatasaray’da oynama isteğinden, hırsından ve mücadelesinden bahsetmeye gerek bile yok.
“geç kavuşanlar” olarak adlandırabileceğim bu yerli ekibi belki bizi uçuracak potansiyelde değil. ama bu isimlere katılabilecek kenan karaman, salih uçan gibi olası eklemeler, emin bayram ve bartuğ elmaz gibi altyapı oyuncuları ve kerem aktürkoğlu da var. bu isimlerle birlikte oldukça hevesli, başarıya aç, önünde minimum 3 yılı olan iyi bir yerli rotasyonu elde edeceğiz. muslera, omar, luyindama, marcao, saracchi geri beşlisi, 2021-2022 yaz transfer döneminde, ffpnin de bitişiyle, luyindama, marcao kalibresinde yapabileceğimiz orta saha, kanat ve forvet transferleriyle avrupa’da en azından hayırlı mağlubiyetler elde edebilecek bir kadro kurabiliriz. minimum 3 yıl birlikte oynayabilecek böyle bir kadro ve fatih terim ile yenile yenile kazanmayı öğrenip makası kapatabilir ve yeniden avrupa’da başarı elde edebiliriz.
(bkz: taylan antalyalı):
ilk 8 hafta itibariyle 2020-2021 sezonunun sembol oyuncusu olan taylan, çok genç yaşta bucaspor forması giyerken galatasaray’ın gündemine geldi. nedenini anlamadığım şekilde bu transfer gerçekleşmedi. taylan’ın kariyeri de devamında çok iyi gitmedi ama 2019-2020 senesinde yaklaşık 7 yıl sonra olsa da hayalindeki formaya kavuştu. ilk geldiğinde bile bu hikayesinden ve temiz çocuk imajından dolayı sempati topladı. taylan’ın 2020-2021 sezonunda yaşadığı dönüşüm beni entri konusu olan formaya geç kavuşanlar konusunda heveslenmemi ve fatih terim’e hiç olmadığım kadar inanmamı sağladı.
(bkz: emre kılınç)
daha alt ligde boluspor forması giyerken gündemimize geldi. tıfıl ve teknik oyuncu izlenimi verdiği için çok da istemedim gelmesini açıkçası. oğuzhan kayar gibi gereksiz bir transfer olarak görüyordum. belki o zaman gelse böyle de olurdu. geç kavuştuğu formayı 2020-2021 sezonu ilk 8 haftası itibariyle başarıyla taşıyor.
(bkz: oğulcan çağlayan)
bursaspor’da iken galatasaray’ın transfer ettiği, enes ünal’dan 1 yaş büyük, onun kadar potansiyel görülmeyen filozof gibi yeni transfer olarak tanıdık onu. yine ne oldu, ne bitti anlamadım, florya’nın kapısından döndü bir şekilde. 2020-2021 sezonunda gerçekleşen transferi, bir önceki sezondaki taylan transferine oldukça benziyor. bonservis yok, maaş az, beklenti düşük. ya tutarsa transferi. taylan’ın yaşadığı dönüşümü gerçekleştirebilecek potansiyel var.
(bkz: emre taşdemir)
galatasaray’a bağlılık seviyesi hakkında bir fikrim yok, ama emre’nin yerinde olsam fatih terim öl dese ölürdüm herhalde. henüz hiçbir şey ispatlamamışken terim tarafından milli takıma seçilen emre, sakatlıklar sebebiyle kendini ispat edememeyi sürdürdü ve potansiyelli genç yetenek olarak kaldı. sakatlıktan iyice bitme noktasına gelen kariyeri, kendisinden umudu kesen bursaspor derken bir anda galatasaray’da bitiverdi. fatih terim’in kendisine olan tükenmez inancı sayesinde alt liglere yol alırken kendini galatasaray’da buldu. yine bonservis yok, maaş az, beklenti düşük. sakatlıklar galatasaray’da da yakasını bıraktı diyemeyiz, ama potansiyeli var. sakatlıklardan kurtulabilirse en kötü yedek sol bek olacak yeteneğe fazlasıyla sahip.
(bkz: ömer bayram)
listede galatasaray’daki performans olarak en önde olsa da, beklentimin en düşük olduğu oyuncu. çocukluk fotolarından anladığımız kadarıyla ortalama sözlük yazarı kadar fanatik galatasaraylı. belki de galatasaray tarafından transfer edilmeyi kariyerinin çoğunda ancak hayal etti. onun için de geç kavuştu diyebiliriz. bu kez bonservis az, maaş ve beklenti yine düşük. iyi bir yedek ama hep öyle kalmalı.
(bkz: emre akbaba)
yetenek olarak geç olgunlaşan oyuncumuz, çetin bir transfer sürecinin ardından formayı giydi. aslında pek de giyemedi. ağır sakatlıklar yüzünden 2 sezonda beklenen performansı gösteremedi. yine de rotasyonda fayda sağlayabilecek bir oyuncu. galatasaray’da oynama isteğinden, hırsından ve mücadelesinden bahsetmeye gerek bile yok.
“geç kavuşanlar” olarak adlandırabileceğim bu yerli ekibi belki bizi uçuracak potansiyelde değil. ama bu isimlere katılabilecek kenan karaman, salih uçan gibi olası eklemeler, emin bayram ve bartuğ elmaz gibi altyapı oyuncuları ve kerem aktürkoğlu da var. bu isimlerle birlikte oldukça hevesli, başarıya aç, önünde minimum 3 yılı olan iyi bir yerli rotasyonu elde edeceğiz. muslera, omar, luyindama, marcao, saracchi geri beşlisi, 2021-2022 yaz transfer döneminde, ffpnin de bitişiyle, luyindama, marcao kalibresinde yapabileceğimiz orta saha, kanat ve forvet transferleriyle avrupa’da en azından hayırlı mağlubiyetler elde edebilecek bir kadro kurabiliriz. minimum 3 yıl birlikte oynayabilecek böyle bir kadro ve fatih terim ile yenile yenile kazanmayı öğrenip makası kapatabilir ve yeniden avrupa’da başarı elde edebiliriz.
