232
şu güne kadar beklentilerimi karşılayan bir turnuva olmuştur. portekiz-ispanya* maçı dışında çekişme ve heyecan anlamında doyamadım. maçlar genelde çok gollü de geçmiyor. takımların çoğu oyunu kontrol etmeyi, zayıf takımlar güçlü takımlar tarafından çözülemeyen defansif anlayışla sahaya çıkmayı tercih ediyor. yine de mümkün olduğunca her maçı izleyeme çalışıyorum. bir nevi futbol ibadeti gibi geliyor. dünya futbolunun geldiği ve gideceği noktaları canlı canlı izlemekten büyük haz duyuyorum. bayram boyunca ziyaretleri maçlara göre programlamak için anneme yoğun baskı yapmamın karşılığında daha heyecanlı maçlar görmek isterdim. ama grupların ilk maçlarından bazı takımların yenilmemeyi önplana çıkarmasını anlayabiliyorum. ananem ne kadar kızsa da bu söylediğime, futbolun ramazan bayramıdır dünya kupası benim için. 4 sezonun sultanıdır. iyi ya da kötü her takımı izlemek bir zevktir, kültürdür. futbolun kalitesine en azından şu an için takılmadan izlemek gerekir. çalışan birisi olarak öğrenci arkadaşları çok kıskanıyorum. iş yerinde grup maçlarını maalesef kaçıracağım. imkanım olsa 1 ay izin alır tüm maçları izlerim. ama beyaz yakalı köleler olarak mümkün değil.
