46
izlediğim maçlar içinde, hayatımda beni ağlatan tek maç. 7 yıl basketbol oynadım. 75 sayı farkla kaybettiğimizde oldu, son saniyede kaybettiğimizde. oynarken de sadece 1 maçta ağlamıştım. onda da sağ olsun göksenin köksal ağlatmıştı beni. o maç okul takımı maçıydı, göksenin bize 55 sayı atmıştı. hatta bir pozisyonda boş turnike atmayıp arkasından gelen adamı beklemiş, ona basketi attırmıştı. takımın çok şey beklediği oyuncuydum ve ben kaçırırsam göksenin hızlı hücuma çıkar diye korkarak oynayıp takımımın yenilmesine sebep olmuştum. bir o maçta ağladım bir de bu maç.
normalde mağlubiyeti kabullenebilen bir insanım. sporda her türlü sonucun olduğu bilincindeyim. ama bu maçta kabullenemedim. belki küçük olduğum için belki de depremler psikolojimi bozmuştu bilmiyorum ama ben dedemi kaybettiğimde bu kadar ağlamadım.
ilk golü yediğimizde bir kötü oldum. ama ikinci golü yediğimizde başladım zırlamaya. anneannem karşı evde kalıyordu. o geldi, tam ben kendime geldim derken üçüncü gol geldi. tekrar başladım ağlamaya. babaannem alt katta oturuyordu, o da geldi. ama yok. 4 oldu, 5 oldu ve ben susmadım. en son sızmışım ama o zamana kadar ağladım. bir daha hayatımda bu kadar ağlar mıyım, bilmiyorum. ama bu maçı hiçbir zaman unutmayacağım. sonunda uefa kupası gelecek deselerdi baştan ben de ağlamazdım ama demediler ki.
bu maç nereden aklına geldi şimdi diyebilirsiniz. valla hagi bugün çok konuşuldu, izledin izlemedin muhabbeti döndü. bu maç da benim aklıma geldi. ah ulan cimbom...
normalde mağlubiyeti kabullenebilen bir insanım. sporda her türlü sonucun olduğu bilincindeyim. ama bu maçta kabullenemedim. belki küçük olduğum için belki de depremler psikolojimi bozmuştu bilmiyorum ama ben dedemi kaybettiğimde bu kadar ağlamadım.
ilk golü yediğimizde bir kötü oldum. ama ikinci golü yediğimizde başladım zırlamaya. anneannem karşı evde kalıyordu. o geldi, tam ben kendime geldim derken üçüncü gol geldi. tekrar başladım ağlamaya. babaannem alt katta oturuyordu, o da geldi. ama yok. 4 oldu, 5 oldu ve ben susmadım. en son sızmışım ama o zamana kadar ağladım. bir daha hayatımda bu kadar ağlar mıyım, bilmiyorum. ama bu maçı hiçbir zaman unutmayacağım. sonunda uefa kupası gelecek deselerdi baştan ben de ağlamazdım ama demediler ki.
bu maç nereden aklına geldi şimdi diyebilirsiniz. valla hagi bugün çok konuşuldu, izledin izlemedin muhabbeti döndü. bu maç da benim aklıma geldi. ah ulan cimbom...
