galatasaray sözlük

yazarlarının her gün bıkmadan usanmadan şu paylaştığım linke bakmalarını tavsiye ediyorum şiddetle. 26 yaşındayım ama burada okuduklarıma baktıkça daha iyi anlıyorum ki hayat üzerine düşünmenin, aydınlanmanın, olgunlaşmanın yaşla falan ilgisi yok. üzgünüm dost acı söyler. çok net bir şekilde görülüyor ki çoğunuz hayatınızı "takım sevdası" kisvesi altında kızgınlıklar üzerinden, nefret üzerinden, stres üzerinden yürütüyorsunuz. dinlersiniz dinlemezsiniz yine sizin bileceğiniz iş; he açık söylemek gerekirse pek umrumda da değil şu hayatta düşünecek çok daha önemli şeyler var adlarını bile bilmediğim adamlardan. şimdi okuyup yine celallenirsiniz diye söylüyorum bu dediklerimi yanlış anlamayın sadece dürüstüm ve sözlüğe bu entry'le bir katkım olsun istiyorum. bakarsınız aranızdan birinin hayatına dokunur söylediklerim. hayatı değişir. dünya değişir. ben böyle bakıyorum. haberiniz olsun beyler. galatasaray bir bok değil. ben bir bok değilim. sen bir bok değilsin. fatih terim, ünal aysal, metin oktay, roberto mancini bir bok değil. bunlar gördüğümüz küçücük resimler şu hayatta. hepsi ama hepsi gelip geçecek. o yüzden size önerim. kırmayın, germeyin. sevin abicim. değer verin. gülün. mutlu olun. sağlıklı olun. gidip kocaman sarılın en sevdiğinize, annenize, babanıza, kardeşinize, dostunuza her kimse artık. şu geçirdiğiniz zamanın, aldığınız her nefesin kıymetini, onu en güzel en olumlu şekilde içinize çekerek bilin. ve dediğim gibi bu fotoğrafa her gün bakın.

http://voiceseducation.org/...rlsaganexistence.jpg