69
brezilya maçı saat 11'de başlamıştı ve okul saat 11.50 öğle molasına çıkıyordu. zil çalar çalmaz koşa koşa dışarı çıkmıştım. o zamanlar tabi telefondan skor öğrenme felan yok, habersiz bir şekilde koşuyordum. tam öğretmenler odasının önünden geçerken (tabi onların odasında tv var) bir öğretmen türk olduğumu bildiği için ''hadi iyisiniz, 1-0 öndesiniz'' gibi birşeyler söylemişti, hiç ihtimal vermemiştim.
eve bir vardım, babam yoktu ortalıkta. annem ''baban nerde oğlum?'' deyince şaşırdım. meğersem o beni arabayla almaya gelmiş sağolsun, çocuk maçı kaçırmasın diye. halbuki kestirmelerden koşa koşa varmıştım bile eve. neyse, eve döndüğünde bir de fırça yedik işin sonucunda... :)
ikinci yarıyı yemek yemeden öğle teneffüsünde izledik, ailecek kahrolduk. pislik koreli hakeme saydık sövdük. öğle'den sonra okula dönünce isviçreli çocukların yarısı dalga geçiyordu, yarısı bizi haklı buluyordu, bizimle üzülmüştü.
o dalga geçenler ile geri kalan 20 gün bol bol dalga geçmiştim sonrasında. milli takım önüne gelene çaktıkca, ben de okulda lafı çakıyordum hepsine teker teker.
hey gidi günler be...
eve bir vardım, babam yoktu ortalıkta. annem ''baban nerde oğlum?'' deyince şaşırdım. meğersem o beni arabayla almaya gelmiş sağolsun, çocuk maçı kaçırmasın diye. halbuki kestirmelerden koşa koşa varmıştım bile eve. neyse, eve döndüğünde bir de fırça yedik işin sonucunda... :)
ikinci yarıyı yemek yemeden öğle teneffüsünde izledik, ailecek kahrolduk. pislik koreli hakeme saydık sövdük. öğle'den sonra okula dönünce isviçreli çocukların yarısı dalga geçiyordu, yarısı bizi haklı buluyordu, bizimle üzülmüştü.
o dalga geçenler ile geri kalan 20 gün bol bol dalga geçmiştim sonrasında. milli takım önüne gelene çaktıkca, ben de okulda lafı çakıyordum hepsine teker teker.
hey gidi günler be...
