galatasaray

• 8664

  2 gündür mauro ıcardi'nin başlattığı, gheorge hagi'nin arsa çıkardığı duygusal yoğunluktan dolayı gözlerim nemleniyor galatasaray'ı düşündükçe.
  
  galatasaray neden bu kadar büyük sorusunun cevabı pekişiyor, karakterini ortaya koyuyor. büyük olması köklü olmasından, bir kültürü olmasından kaynaklanıyor.
  
  öyle adı konulamayan kuru bir hurafe değil, damarlarına kadar hissedersin. bak adam 60-70 yıl önce nasıl da güzel koymuş adını;
  
  “bilirsiniz ki her insanın ayrı bir huyu, ayrı bir karakteri olduğu gibi, her futbol takımının da kendine has bir karakteri vardır. biz sizlere burada galatasaray’imizin huyunu suyunu açıkça ve iyice anlatabilirsek, onu adamakıllı tanıyıp, inşallah senelerce dost geçinirsiniz. galatasaray, bir his takımıdır. renklerine âsık birbirlerine seven futbolcuların takımıdır. galatasaray feragat ve fedakârlıklarla çalışacak futbolcuların takımıdır. galatasaray şımarıkları, kendini beğenmişleri, yalnız kendini düşünenleri sevmez. kısacası galatasaray, bir halatı hep birlikte çekenlerin, hep birlikte üzülüp, hep beraber sevinmesini bilenlerin takımıdır.”
• 8665

  kendime çok fanatik değil derim ama sanırım ben hiç tahmin etmediğim kadar fanatiğim.
  
  evde kızlarımla olan ufak bir konuşmadan kesiti yazmak istiyorum.
  
  tv'de herhangi bir maç açıktır kızlar gelir fenerbahçe ve beşiktaş'a saydırır dilleri döndüğünce bende uyarıyorum kızım öyle demeyin onlarda bizim takımımız (biz onlar gibi değiliz demek istiyorum içimden)
  
  o sırada bizim kızlar "biz onları sevmiyoruz, biz galatasarayız, biz aslanız biz kralız"*.
  
  karşılarına geçip sarı deyince kırmızı diye bağırıyorlar, benden bayraklı(galatasaray amblemli) forma istiyorlar daha ne olsun, bir de armayı öpmeleri zaten beni benden alıyor.