10029
çok uzun zamandır iyi oynamayan, çoğu zaman berbat oynayan bir takımdır. herkesin ağzında bir laf "son 2 senenin şampiyonu" diye anlamadım gitti. 2.senenin şampiyonluğu beşiktaş ve fenerbahçe'nin şapşallığı sayesinde geldi, bu sene onlar adam akıllı oynayınca ne olduğunu gördük.
yani çok uzak değildi, beş paralık top oynamayan bunca ruhsuz adama inanıldı da bu senenin şampiyonuyuz dendi. akıl alır gibi değil kağıt üstünde kalite muhteşem, ama kağıt üstünde maç kazanılmıyor dostlar. kazanma hırsı ve isteği olarak beşiktaş da fenerbahçe de 10 kat daha fazla hak ediyor şampiyonluğu bizden. biz kuru hayaller peşinden koşup "şampiyon olacağız inanıyorum" demekle kendimizi kandırmaktan başka bir şey yapmıyoruz. gözünüzde tanrılaştırdığınız adamların zamanla bir bok oynamadığını görünce bunu kabullenemiyorsunuz, ancak siz ektiğinizi biçiyorsunuz. bu durum kadro kurarken de geçerli. örneğin sneijder önünde burak kanatlarda x ile y olsun, koyar geçeriz. o kadar kolay değil işte o işler. pes oynamıyoruz, fm oynamıyoruz. şimdiki takım çok kaliteli de noluyor? bir allah'ın kulu boşa çıkıp top istiyor mu? top kontrolü yerlerde.
siz onu bunu bırakın gerçekçi olun. olmayacak duaya amin demekten vazgeçin. egonuzu bir yana bırakın, sevdiğiniz adamların da kötü oynayabileceğini, hatta belki de hiç düzelmemek üzere kötüleşebileceğini kabul edin. ama nerde?
bir musibetin bin nasihattan iyi olduğuna inanan biriyim. ama musibet kimin başına geliyorsa, o ders alacak. o yüzden bugün; artık başka türlü akıllanmayacaklarını düşündüğüm, istisnalar hariç beş para etmez topçuların ezilerek, beter olarak yenilmelerini uzun vadede umut verici buldum. şimdi iki üç kişi muhakkak çıkar, "galatasaray'ın yenilmesini isteyenler var" tarzında konuşur. arkadaşım, ben artık günümüzün kurtarılmasını istemiyorum. ben yanlışımız gözümüzün içine sokulsun, gerekirse rezil duruma düşürülüp sağlam bir sille yiyelim istiyorum ki silkinelim. tabi takım da ders almasını bilecek. 2010-2011 sezonu da böyleydi. öyle dibe çökmüştük ki sonra küllerimizden doğduk. noldu? kısa vadeli yatırımla 2 seneyi kurtardık, ama hayat dönüşüm içindedir. bu, evrensel bir yasadır. demek ki sağlam bir tokat yememiz gerekiyor ki yavaş yavaş küllerimizden yeni doğalım. ama ders almayı bilmek lazım. öyle kağıt üstündeki isimlere bakarak, "böyle s*ker böyle sokarız"larla olmaz. ayrıca istemek başarmanın yarısıdır. bizim paşaların keyfi olmadığı için istemenin bile yarısını gerçekleştiremiyorlar ne yazık ki.
umudum odur ki, bu yediğimiz meydan dayağından umarım ders almayı beceririz. yoksa daha nice 4-0'lara duacı oluruz.
yani çok uzak değildi, beş paralık top oynamayan bunca ruhsuz adama inanıldı da bu senenin şampiyonuyuz dendi. akıl alır gibi değil kağıt üstünde kalite muhteşem, ama kağıt üstünde maç kazanılmıyor dostlar. kazanma hırsı ve isteği olarak beşiktaş da fenerbahçe de 10 kat daha fazla hak ediyor şampiyonluğu bizden. biz kuru hayaller peşinden koşup "şampiyon olacağız inanıyorum" demekle kendimizi kandırmaktan başka bir şey yapmıyoruz. gözünüzde tanrılaştırdığınız adamların zamanla bir bok oynamadığını görünce bunu kabullenemiyorsunuz, ancak siz ektiğinizi biçiyorsunuz. bu durum kadro kurarken de geçerli. örneğin sneijder önünde burak kanatlarda x ile y olsun, koyar geçeriz. o kadar kolay değil işte o işler. pes oynamıyoruz, fm oynamıyoruz. şimdiki takım çok kaliteli de noluyor? bir allah'ın kulu boşa çıkıp top istiyor mu? top kontrolü yerlerde.
siz onu bunu bırakın gerçekçi olun. olmayacak duaya amin demekten vazgeçin. egonuzu bir yana bırakın, sevdiğiniz adamların da kötü oynayabileceğini, hatta belki de hiç düzelmemek üzere kötüleşebileceğini kabul edin. ama nerde?
bir musibetin bin nasihattan iyi olduğuna inanan biriyim. ama musibet kimin başına geliyorsa, o ders alacak. o yüzden bugün; artık başka türlü akıllanmayacaklarını düşündüğüm, istisnalar hariç beş para etmez topçuların ezilerek, beter olarak yenilmelerini uzun vadede umut verici buldum. şimdi iki üç kişi muhakkak çıkar, "galatasaray'ın yenilmesini isteyenler var" tarzında konuşur. arkadaşım, ben artık günümüzün kurtarılmasını istemiyorum. ben yanlışımız gözümüzün içine sokulsun, gerekirse rezil duruma düşürülüp sağlam bir sille yiyelim istiyorum ki silkinelim. tabi takım da ders almasını bilecek. 2010-2011 sezonu da böyleydi. öyle dibe çökmüştük ki sonra küllerimizden doğduk. noldu? kısa vadeli yatırımla 2 seneyi kurtardık, ama hayat dönüşüm içindedir. bu, evrensel bir yasadır. demek ki sağlam bir tokat yememiz gerekiyor ki yavaş yavaş küllerimizden yeni doğalım. ama ders almayı bilmek lazım. öyle kağıt üstündeki isimlere bakarak, "böyle s*ker böyle sokarız"larla olmaz. ayrıca istemek başarmanın yarısıdır. bizim paşaların keyfi olmadığı için istemenin bile yarısını gerçekleştiremiyorlar ne yazık ki.
umudum odur ki, bu yediğimiz meydan dayağından umarım ders almayı beceririz. yoksa daha nice 4-0'lara duacı oluruz.
