5
uefa kupası’nı almamızın üzerinden 25 yıl geçti ama hala avrupa liglerine bakışımız değişmedi. 10. ligiz, en yaşlı ve düşük tempolu liglerden biriyiz. transfermarkt değerlerinin pek bir anlamı yok. 11. yunan ligi takımlarıyla kafa kafa oynayıp kazanmamız gerekiyor ama onun dışında önümüzdeki 9 ligin takımlarıyla eşleşince de “kazanmamız lazım” algısını bir kenara koymalıyız. başarısızlık yok, aldığımız sonuçlar normal. üste çıkmak için birkaç yıllık planlı bir takım lazım. bir de kendi ligimizde bu kadar saçma bir çekişmeden sıyrılmak lazım. bence anahtar yıl gelecek sene. 25. şampiyonluk sonrası ligde rahatlama sonrası avrupa’da başarı gelecektir.
2
yerli yabancı ayrımındaki istikrarsız ve cahilce alınan kararlar...
türk teknik direktörlerin son taktiksel trendleri göz önünde bulundurmaması ve avrupalı meslektaşlarının gerisinde kalması...
yeni antrenman metodlarının yüzde kaçının bilindiğine dair soru işaretleri ve antrenör, alt yapıdan sorumlu yetkili vs. personellerin yetiştirilmemesi, kalifiye isimlerin takımlara kazandırılmaması...
ekonomik düzenin avrupa ile rekabet edecek düzeyde olmaması...
takımlarımızın scouting sistemlerinin, avrupa takımları ile aradaki ekonomik farkı tolore edecek şekilde yapılandırılmamaları ve bazı kulüplerin buna önem dahi vermemesi...
günü kurtarmak adına futbolu kafasında bitirmiş isimlerin sadece isimleri nedeniyle transfer edilmeleri...
her cümlenin sonuna üç nokta koydum, çünkü cümleler böyle başlar ve o konu için söylenecek milyon tane cümle daha bulunur. yakın zamanda bir yerlerden başlayamamış olmanın verdiği ilk ceza, sıralamada kıbrıs rum kesimi'nin bile altına düşmek oldu.
türk futbolu bağımsız ve futbolu bilen, bu işe gönül vermiş ehil insanların olaya el atması ve profesyonel planlamalar çerçevesinde bir noktada güzel günlere gelebilir.
bunun için umut var mı? tolkien'in bir sözü ile bitireyim; "umut ve hatıra, çimenlerin yeşil kalacağı gizli bir vadide yaşamaya devam edecektir."
