1
sözlük yazarlarının yakışıklı futbolcu fetişisti olması
-
-
2
-
3öyle miyiz? öyleyiz.
2022-2023 sezonunda takımdaki yakışıklı oyuncu sayısı pik yaptı.
sarışın ekolünden ross, kazımcan var. esmer ve saç sakal ekolünden sergio ile abdülkerim… icardi malumunuz zaten aşk adamı. bana göre barney stinson familyasından en fırlama karizmatik adam mertens. ancak bir adam hepsinden ayrı karizma derim: juan mata. -
4yakışıklı oyuncu sayısının artmasını kabul etmekle birlikte bir johan elmander yakışıklılığı, wesley sneijder karizması ve ikisinin karışımı hakan balta cazibesi maalesef eksiktir.
bu arada hakan balta türk diye midir, defans diye midir neden bilmem, bu konuda hakkı epey yenmiştir. bence türk futbol tarihinin en yakışıklı futbolcusuydu. daha iyisinin kolay kolay söylenebileceğini sanmıyorum.
ardından sizleri gs sözlük ile ılık dakikalar başlığına yönlendiriyorum :( -
5harry kewell ve milan baros ikilisi bu durumun zirve yıllarıdır.
-
6
-
7fetişim yok ama yunus akgün'ün hakkını yiyorsunuz. herkes iskandinavları, latinleri yazmış. bizim oğlan da gayet yakışıklı.
-
8fetişim yok ama adama traore'yi baya bekledim.
-
9(bkz: angel di maria)
-
10kör olası çöpçüler melodisi ile söylenen i love you harry kewell tezahüratına kadar dayanan hadise.
-
11aysun kayacı isimli en geleceği görebilen ablamızın da onayladığı üzere son 30 yılın falan muhtemelen en yakışıklı türk futbolcusu emre aşık’tır.
-
12sadece yazarlarında değil bazı modlarında da olan fetiş.
bir tanesi var mata'yı, mertens'i kuytuda yakalar diye futbolcularımızın sağlığından endişe ediyorum. * -
13ilginc bir onermedir.
valla ben muğdat çelik'in de bir abel xavier kadar olmasa da, karizmasi oldugunu ve taraftarin sevdigini dusunuyorum. -
14yakışıklılığın tanımının yapılmadığı bir önermedir.
gomis'deki g*tün kimsede olmadığı kanaatindeyim. -
15futbol aslında bastırılmış cinsel ve agresif dürtülerimizi süblimasyon * denen bir savunma mekanizmasıyla bir suçluluk veya utanç duygusu hissetmeden dışa vurabildiğimiz modern bir arena.
(bkz: galatasaray o daha vefalı) repliğinde olduğu gibi, hayatta sevgi karşılıksız kalabaliyor, agresif dürtüler cezalandırabiliyor. ama futbolun içinde sevgi her zaman karşılığını bulurken agresif dürtülerimiz belli sınırları aşmadığı sürece üretken bir şekilde başarıya hizmet ediyor.
türkiye'de tabii romantik ilişkiler ekstra sorunlu olduğu için tribün kültürünün normalin de üstünde bir arabesk doğası var.
ama temelde insanların doğuştan gelen içgüdülerinin birikip patlaması sonucu iki kabilenin ölümüne savaşması yerine 11 kişinin aynı duyguları temsil ederek bir topun peşinden koşması modern topplum için çok daha verimli ve kontrol edilebilir bir çözüm.
buradan başlığa nasıl bağlanacağız derseniz:
yakışıklı futbolculara gösterilen sevgi, bir kısmımızda basıtırılmış eşcinselliğin güvenli bir dışavurumu olabilirken diğerlerimizde de sahip olmak istediğimiz ideal özelliklerle anlık da olsa bir özdeşleşme imkanı sunuyor.
genel olarak spor müsabakalarını izlemenin böyle pasif bir tatmin sunduğunu söyleyebiliriz: kendimizi o sporcularla eşleştirip golü atan bizmiş gibi özdeşleşerek seviniyoruz veya tam tersi kaybedince üzülüyoruz. erkeklerin genel olarak duygularını tamamiyle deneyimlemesi ve dışa vurması modern toplumda çok hoş karşılanmadığı için bu duyguları bir takım üstünden deneyimlemek aslında terapötik bir etki de yapıyor.
ne demek istediğimi tam anlamak isteyenler fazıl say örneğine bakabilir.
nitekimli yakışıklı, yetenekli, winner, karakterli futbolcular iyidir.
ama futbolcularda takdir ettiğimiz özellikleri kendi içimizde keşfedip beslemek de en az o kadar değerli. futbol kendi hayatımızdaki mücadelelerden ve duygulardan kaçmanın bir yolu değil, kendimizi ve toplum içindeki rolümüzü bütün yönleriyle tanıyıp kabul etmemiz ya da yeniden tanımlamamız için bir oyun alanı olmalı.
benim fikrimi sorarsanız ideal erkek hakan balta tipinde, kante çalışkanlığında, mertens neşesinde, fatih terim karizmasında, muslera iyi niyetinde, elmander savaşçılığında, sneijder zekasında ve tabii ki gomis'in kalçasına sahip erkektir.
