541
(bkz: #3959064)
(bkz: #4036603)
(bkz: #4042212)
(bkz: #4048048)
(bkz: #4048334)
(bkz: #4055029)
döndük dolaştık yine bir ameliyat öncesi -meraklanmayın küçük bir ameliyat-dert yanmaya buraya geldik sözlük. konuyu özetleyen entry'leri yukarıya bıraktım ama özetin özetiyle 1,5 yıla yakın bir süredir kolon kanseri ile savaşıyorum ve bu sürede 2 tane özellikle 2. olanı çok büyük ameliyatlar atlattım. kalın bağırsağım tamamen alındı ve karnımda geçici dışkılama torbası ile yaşıyorum. burdan sonra çok fazla gündemi meşgul etmemek adına yazmadım, soranlara da sadece özelden cevap verdim.
kemoterapiye başladık. 2 haftada bir şeklinde, 12 kür, 6 ay sürecek. 4. seferini aldım. kemoterapi ile birlikte altuzan adında tümör düşmanı akıllı ilaç da alıyorum kemoterapi günleri. kemoterapi adına her şey yolunda gidiyor fakat bu sefer eylül'de yaşadığım büyük ameliyatın sonrası etkileri çok problemli geçiyor. bu süreçte;
- karnımdaki bir apse 1 ay boyunca her gece tir tir titrememe neden oldu. apsenin 1 aylık bir ömrü olduğu hemen eriyeceği düşünüldü. titremeler gerçekten de 1 ayda bitti.
- daha sonra sırtımda amansız bir ağrı başladı bir iki kez acile gidip gelmeler olduktan sonra tetkiklerde sağ böbreğin sorunlu olduğu apsenin de hala yerinde olduğu belirlendi. apse operasyonda direnajla alındı. böbreğe nefrostami adlı ameliyat sonrası mesaneye takılan idrar torbasına benzer bir şey takıldı.
- ağrılarım dinmedi. ameliyat sonrası vücudum bir türlü toparlanmadı. karnım dışkı torbasına bağlı olduğu için yeme içme konularında zorlandım. bazen karnımda inanilmaz şişmeler ve ağrılar oluştu defalarca acile gittim yatışa verildim.
- sağ bacağımda anlamsız bir aşırı şiddetli ağrı başladı.
- bu süreçte psikolojim artık iyice bozuldu. sık sık ağlama krizleri geçirdim, geçiriyorum. ağrıların dayanılmaz boyuta ulaştıği noktalarda teklif gelse ölümü kabul edebilirdim. bunu söylemek çok üzücü, biliyorum... 4 ay önce ameliyata 72 kilo ile giden ben gün itibariyle 53 kiloya kadar düştüm. kabul etmesem de bizzat çokça şahit olduğun için ölüme giden bir kolon kanserinin yollarından geçiyormuş gibi hissettiğim anlar oluyor. ayrıca manevi ağrılarım da var. her an yanımda olan ve beni öylece, tükenmiş durumda gören eşim adına da çok üzülüyorum. daha yeni evli sayılırız ve evlendik evleneli hastalıklarla uğraşıyoruz...
- böbreği kurtarmak için nefrostomonin stente dönüştürülmesine karar verildi. devlet hastanesinde 15 dakika ve basit bir işlem sözüyle girdiğim operasyon 2 saat ve akıl almaz ağrılı geçti. operasyonda hüngür hüngür ağladım. yine de nefrostomi duruyordu 2 hafta sonra kontrol olacaktı ve bilin bakalım ne oldu. 2 hafta sonraki kontrolde stentin çalışmadığı ve değiştirilmesi gerektiği söylendi. o ağrılı işlemi hatırlayınca eve gidince bir daha ağladım. neyseki yarın sabah gerçekleşecek bu ameliyatta anesteziden tam uyutma sözü aldım. inşallah ama inşallah sözlerinden dönme gibi bir durum olmaz.
- bacak ağrım için ağrı bilimine gittim. bana bir ilaç verdi ve sanki iyi geliyor gibi.
- ameliyat sonrası vücut toparlamam daha yeni yeni sonlanıyor. aynı zamanda süreçte kemoterapi de aldığım için ve kemo aldıktan sonra 5-6 gün sonrasında nerdeyse sıfır beslenebildiğim için bir türlü kendime gelemiyorum. hoş, sonraki günler beslenmeye müsait olsam da bu sefer de korka korka yemek yiyorum çünkü karnım tıkanıp patlayacak gibi olabiliyorum ve sonum yine acilde oluyor...
durum böyle sözlük, maalesef geçen seneki güçlü ipeyro çok yıprandı. dört bir yandan darbeler alıyor ve dayanacak gücü kalmadı. yine de olumlu bakmaya çabalıyorum hala... haftada 3 kez acile kaldırılmalarım, hastaneye yatışlarım falan o kadar sıradanlaştı ki evde huzurlu anlarımı çok özlüyorum. çok bir şey değil, eşim ve kedimle huzurlu akşamlarımızı istiyorum...
(bkz: #4036603)
(bkz: #4042212)
(bkz: #4048048)
(bkz: #4048334)
(bkz: #4055029)
döndük dolaştık yine bir ameliyat öncesi -meraklanmayın küçük bir ameliyat-dert yanmaya buraya geldik sözlük. konuyu özetleyen entry'leri yukarıya bıraktım ama özetin özetiyle 1,5 yıla yakın bir süredir kolon kanseri ile savaşıyorum ve bu sürede 2 tane özellikle 2. olanı çok büyük ameliyatlar atlattım. kalın bağırsağım tamamen alındı ve karnımda geçici dışkılama torbası ile yaşıyorum. burdan sonra çok fazla gündemi meşgul etmemek adına yazmadım, soranlara da sadece özelden cevap verdim.
kemoterapiye başladık. 2 haftada bir şeklinde, 12 kür, 6 ay sürecek. 4. seferini aldım. kemoterapi ile birlikte altuzan adında tümör düşmanı akıllı ilaç da alıyorum kemoterapi günleri. kemoterapi adına her şey yolunda gidiyor fakat bu sefer eylül'de yaşadığım büyük ameliyatın sonrası etkileri çok problemli geçiyor. bu süreçte;
- karnımdaki bir apse 1 ay boyunca her gece tir tir titrememe neden oldu. apsenin 1 aylık bir ömrü olduğu hemen eriyeceği düşünüldü. titremeler gerçekten de 1 ayda bitti.
- daha sonra sırtımda amansız bir ağrı başladı bir iki kez acile gidip gelmeler olduktan sonra tetkiklerde sağ böbreğin sorunlu olduğu apsenin de hala yerinde olduğu belirlendi. apse operasyonda direnajla alındı. böbreğe nefrostami adlı ameliyat sonrası mesaneye takılan idrar torbasına benzer bir şey takıldı.
- ağrılarım dinmedi. ameliyat sonrası vücudum bir türlü toparlanmadı. karnım dışkı torbasına bağlı olduğu için yeme içme konularında zorlandım. bazen karnımda inanilmaz şişmeler ve ağrılar oluştu defalarca acile gittim yatışa verildim.
- sağ bacağımda anlamsız bir aşırı şiddetli ağrı başladı.
- bu süreçte psikolojim artık iyice bozuldu. sık sık ağlama krizleri geçirdim, geçiriyorum. ağrıların dayanılmaz boyuta ulaştıği noktalarda teklif gelse ölümü kabul edebilirdim. bunu söylemek çok üzücü, biliyorum... 4 ay önce ameliyata 72 kilo ile giden ben gün itibariyle 53 kiloya kadar düştüm. kabul etmesem de bizzat çokça şahit olduğun için ölüme giden bir kolon kanserinin yollarından geçiyormuş gibi hissettiğim anlar oluyor. ayrıca manevi ağrılarım da var. her an yanımda olan ve beni öylece, tükenmiş durumda gören eşim adına da çok üzülüyorum. daha yeni evli sayılırız ve evlendik evleneli hastalıklarla uğraşıyoruz...
- böbreği kurtarmak için nefrostomonin stente dönüştürülmesine karar verildi. devlet hastanesinde 15 dakika ve basit bir işlem sözüyle girdiğim operasyon 2 saat ve akıl almaz ağrılı geçti. operasyonda hüngür hüngür ağladım. yine de nefrostomi duruyordu 2 hafta sonra kontrol olacaktı ve bilin bakalım ne oldu. 2 hafta sonraki kontrolde stentin çalışmadığı ve değiştirilmesi gerektiği söylendi. o ağrılı işlemi hatırlayınca eve gidince bir daha ağladım. neyseki yarın sabah gerçekleşecek bu ameliyatta anesteziden tam uyutma sözü aldım. inşallah ama inşallah sözlerinden dönme gibi bir durum olmaz.
- bacak ağrım için ağrı bilimine gittim. bana bir ilaç verdi ve sanki iyi geliyor gibi.
- ameliyat sonrası vücut toparlamam daha yeni yeni sonlanıyor. aynı zamanda süreçte kemoterapi de aldığım için ve kemo aldıktan sonra 5-6 gün sonrasında nerdeyse sıfır beslenebildiğim için bir türlü kendime gelemiyorum. hoş, sonraki günler beslenmeye müsait olsam da bu sefer de korka korka yemek yiyorum çünkü karnım tıkanıp patlayacak gibi olabiliyorum ve sonum yine acilde oluyor...
durum böyle sözlük, maalesef geçen seneki güçlü ipeyro çok yıprandı. dört bir yandan darbeler alıyor ve dayanacak gücü kalmadı. yine de olumlu bakmaya çabalıyorum hala... haftada 3 kez acile kaldırılmalarım, hastaneye yatışlarım falan o kadar sıradanlaştı ki evde huzurlu anlarımı çok özlüyorum. çok bir şey değil, eşim ve kedimle huzurlu akşamlarımızı istiyorum...
