163
sözlük ahalisini gereksiz yere havaya sokan maç. bakıyorum da hemen "kazanırız, bu sene farklı, 3 mü olur 4 mü olur " nidaları yükselmeye başlamış. beyler kabul edelim ki, saraçoğlunda oynanan maçların tansiyonu çok farklı oluyor. yapılan pisliğin, çirkefliğin haddi hesabı yok. hakemlerin gözü önündeki pozisyonlara verilen/verilmeyen kararlar, 7 kişiyle tamamladığımız maçlar, ses bombaları, idrar torbaları, soyunma odası koridorlarına kadar girip hocanın doğum gününü kutlayanlar hala hafızlarımızda. tüm bunlara fenerbahçe balı da eklenince puan çıkarmak çok zorlaşıyor. kabul ediyorum bu sene tüm takımların önünde bir takımız ve artık şeytanın bacağını kırmamız süpriz sayılmaz. ama yine de temkinli ve aklıselim olmakta fayda var. biz taraftarlardaki bu galeyan ve galibiyet isteği teknik ekip ve futbolculara stres olarak yansıyacaktır. ergün penbe futbolu bıraktıktan sonraki bir röportajında hasan şaş'ın fener maçları öncesi çok gergin olduğunu; geceleri uyuyamadığını hatta kustuğunu söylemişti. anfield road'lara, kopenhag parken'lere, old trafford'lara, nou camp'lara, san siro'lara güle oynaya çıkan takımın kahrolası stadda sırf stres yüzünden elinin ayağının dolandığı sayısız maç vardır. bu nedene sakin kalmayı başarabildiğimiz ölçüde galibiyete yaklaşacağımızı düşünüyorum. yapılacak iş bütün hafta boyunca karşı taraftan yazılı ve görsel medya yoluyla gelecek her türlü tahriğe kulaklarımızı tıkayıp serinkanlılığımızı muhafaza etmektir. gerisini zaten sahada "daha iyi olanlar" yapacaktır. bize de fenerbahçenin dağılma sürecini başlatacak bu zaferi kutlamak kalacaktır.
