nevizade

beyoğlu'nu çok fazla sevmem. ilginçtir, kadıköy'ü çok daha fazla severim. ama ta ki maç günlerine kadar. cimbom'umun maçı oldu mu, beyoğlu ve özellikle bu cadde (yani nevizade) evimden çok daha evdir benim için. orada iki bira içip, metroya binip hep aynı değişmeyen heyecanla sami yen'e gitmek gibisi yok.

işin enteresan yanı, hiç sıkılmamak. her maç aynı duygu, aynı heyecan...

tanım: maç günleri beyoğlu'nu güzelleştiren cadde.