hakan şükür

efsane kavramını galatasarayda somutlaştırdıgım ıkı ısımden bırıdır. bu kadar daha sevdiğim, bu kadar daha beni cıldırtan, yer yer antipatik gelen bir tek isim daha yoktur kendi galatasaray tarihimde. deli gibi bir galatasaraylıdır. attıgı goller, takıma maestro gibi başlattıgı tam saha presler, gol sonraları tribüne kosusları gozumun onunden nah silinir. ama dedigim gibi cok yuksek egosu vardır. e tabi ki kendisi süperstardır ama bazen gene de egosunun galatasarayın onune gectıgını gorup uzulmusumdur. ama her ne olursa olsun şah damarı patlarcasına bağırır ya ınsan, ne zaman 'oooo kral hakan sukurrr seni cekemeyen bütün ...' diye devam eden tezahurat baslasa ruhumun onu seven kısmı agzımdan cıksın onu bulsun dıye kuduz kopekler gıbı bagırırım:)