15994
evet bir aşkın daha sonuna geldik. birbirinden düzgün ayrılmayı beceremeyen herkes gibi bir süreliğine bir miktar pislik, duygu sömürüsü, manipulasyon göreceğiz gibi duruyor.
dün gece yaptığı paylaşımla ortalığı yangın yerine çevirdiği yine gözden kaçırılan futbolcu, aşkımız. gördüğüm kadarıyla kamuoyu desteğini de kolaylıkla arkasına almış. sinan yılmaz'a sallayanlar, "al işte kalbini kırdınız adamın" diyenler vb. benim gördüğüm en güzel paylaşım tekyumruk twitter hesabının, icardinin "beni özleyeceksiniz" demesine karşılık " 1 yıldır özlüyoruz zaten" diye cevap vermesiydi ki her türlü ilişkide manipulasyondan kurtulmanın en doğru yolu budur; kendi samimi hislerine kulak verip onların senin yerine konuşmasını sağlamak.
galatasaray yönetiminden birileri herhangi bir nedenle, haksız bir nedenle gazetecilere haber uçurup gündem değiştirmek isteyebilir. bence zaten asıl üstü kapatılması istenen gündem monaco mağlubiyeti değil hacıosmanoğlu- kavukçu ilişkisiydi. ancak yaptıkları yanlış, icardi'nin menajeri vasıtasıyla bir ay önce yaptığı "mauro sözleşme yenileme için mayıs ayını bekleyecek bir futbolcu değildir, gerekirse seçeneklerimize bakarız" açıklamasından daha skandal sayılır mı, emin değilim.
zsa zsa gabor'un galiba bir lafı vardı; "bir adamı tanımak istiyorsanız ondan boşanın" diye.
icardi, kendisine lütuf olarak bahşedilmiş bir şey bugün verilmeyince her egosu şişmiş insan gibi bocalıyor: isteniyor olmak. icardi istendiği zaman dünyanın en tatlı adamı, istenmediği zaman ilk aklına gelen "başım dik" demek oluyor. "gidince özleyeceksiniz", "ben bitti dediğim zaman biter". bunlar klasik saldırı yöntemleri artık.
oysa rakamlar ortada. takıma ver(e)mediği katkı gözümüzün önünde. koşamayışına göz yumduğumuz günlerden, koşmayı bile denemediği günlere geldik. ben ikinci senesinde antremansız oynadığı günlerde de hayal kırıklığı içindeydim. ilk büyük hayal kırıklığımsa ali sami yende kaybedip şampiyonluk ertelediğimiz fenerbahçe maçından sonra ortadan kaybolmasıydı. kazansak türlü rezillikler ile rakibe sataşacak icardi, kaybettiği maçtan sonra röportaj vermiyor, ortadan kayboluveriyordu. sonra hiçbir kritik mağlubiyet veya puan kaybından sonra kendisini mikrofon önünde görmediğimizi fark ettim. (sizin de aklınıza aynı kişi geliyor değil mi?) mağlubiyet savunmak veya azar yemek hep başkalarına kalıyordu.
icardi bugün, kendisine verilmiş olan bir imtiyazdan mahrum kalıyor. bu profil böyle anlarda çok hırçın olur. yine de kendine hakim olmayı kısmen başarıyor, taraftarı ayrı bir yere koymaya çalışıyor, bunu da mutlulukla karşıladım, yalan yok.
bir aşkın daha sonuna geldik. genelde böyle bitiyor bu işler. aşık olmanın sayısız güzelliğinden biri bu.
dün gece yaptığı paylaşımla ortalığı yangın yerine çevirdiği yine gözden kaçırılan futbolcu, aşkımız. gördüğüm kadarıyla kamuoyu desteğini de kolaylıkla arkasına almış. sinan yılmaz'a sallayanlar, "al işte kalbini kırdınız adamın" diyenler vb. benim gördüğüm en güzel paylaşım tekyumruk twitter hesabının, icardinin "beni özleyeceksiniz" demesine karşılık " 1 yıldır özlüyoruz zaten" diye cevap vermesiydi ki her türlü ilişkide manipulasyondan kurtulmanın en doğru yolu budur; kendi samimi hislerine kulak verip onların senin yerine konuşmasını sağlamak.
galatasaray yönetiminden birileri herhangi bir nedenle, haksız bir nedenle gazetecilere haber uçurup gündem değiştirmek isteyebilir. bence zaten asıl üstü kapatılması istenen gündem monaco mağlubiyeti değil hacıosmanoğlu- kavukçu ilişkisiydi. ancak yaptıkları yanlış, icardi'nin menajeri vasıtasıyla bir ay önce yaptığı "mauro sözleşme yenileme için mayıs ayını bekleyecek bir futbolcu değildir, gerekirse seçeneklerimize bakarız" açıklamasından daha skandal sayılır mı, emin değilim.
zsa zsa gabor'un galiba bir lafı vardı; "bir adamı tanımak istiyorsanız ondan boşanın" diye.
icardi, kendisine lütuf olarak bahşedilmiş bir şey bugün verilmeyince her egosu şişmiş insan gibi bocalıyor: isteniyor olmak. icardi istendiği zaman dünyanın en tatlı adamı, istenmediği zaman ilk aklına gelen "başım dik" demek oluyor. "gidince özleyeceksiniz", "ben bitti dediğim zaman biter". bunlar klasik saldırı yöntemleri artık.
oysa rakamlar ortada. takıma ver(e)mediği katkı gözümüzün önünde. koşamayışına göz yumduğumuz günlerden, koşmayı bile denemediği günlere geldik. ben ikinci senesinde antremansız oynadığı günlerde de hayal kırıklığı içindeydim. ilk büyük hayal kırıklığımsa ali sami yende kaybedip şampiyonluk ertelediğimiz fenerbahçe maçından sonra ortadan kaybolmasıydı. kazansak türlü rezillikler ile rakibe sataşacak icardi, kaybettiği maçtan sonra röportaj vermiyor, ortadan kayboluveriyordu. sonra hiçbir kritik mağlubiyet veya puan kaybından sonra kendisini mikrofon önünde görmediğimizi fark ettim. (sizin de aklınıza aynı kişi geliyor değil mi?) mağlubiyet savunmak veya azar yemek hep başkalarına kalıyordu.
icardi bugün, kendisine verilmiş olan bir imtiyazdan mahrum kalıyor. bu profil böyle anlarda çok hırçın olur. yine de kendine hakim olmayı kısmen başarıyor, taraftarı ayrı bir yere koymaya çalışıyor, bunu da mutlulukla karşıladım, yalan yok.
bir aşkın daha sonuna geldik. genelde böyle bitiyor bu işler. aşık olmanın sayısız güzelliğinden biri bu.
