94
eğitim sahasından gelen biri olarak z kuşağının en büyük travmasının haksızlığa uğramış olmak ve otoriteye boyun eğmek zorunda bırakılmak olduğunu söyleyebilirim.
o yüzden mantıklı ya da mantıksız bütün yasaklar ve onları kontrol altında tutmaya çalışan şeylere karşı tepkiseller. bu konuda rasyonellik de zerre umurlarında değil.
şu bir gerçek ki z kuşağı bir önceki kuşaktan farklı olarak başka bir iklim görmedi. o yüzden bizim arada kalmışlığımız onlarda yok.
onlar zaten çoktan kaybedilmiş bir savaşın ürünleri. henüz hiç savaş vermediler. yılgınlıkları öğrenilmiş değil doğuştan kazanılmış ya da onlara miras kalmış. o yüzden eskinin dinamiklerine özlem duymuyorlar onun yerine yeninin onlara eşitlik getirecek düzlemini hayal ediyorlar.
o yüzden mantıklı ya da mantıksız bütün yasaklar ve onları kontrol altında tutmaya çalışan şeylere karşı tepkiseller. bu konuda rasyonellik de zerre umurlarında değil.
şu bir gerçek ki z kuşağı bir önceki kuşaktan farklı olarak başka bir iklim görmedi. o yüzden bizim arada kalmışlığımız onlarda yok.
onlar zaten çoktan kaybedilmiş bir savaşın ürünleri. henüz hiç savaş vermediler. yılgınlıkları öğrenilmiş değil doğuştan kazanılmış ya da onlara miras kalmış. o yüzden eskinin dinamiklerine özlem duymuyorlar onun yerine yeninin onlara eşitlik getirecek düzlemini hayal ediyorlar.
