10627
bütün eleştirileri, kızgınlıkları, hayal kırıklıklarını anlıyorum. birçoğuna da katılıyorum. ancak…
inançsızlığı kabul etmiyorum. teslimiyeti kabul etmiyorum. zaten galatasaray gibi nerelerden şampiyonluk almış, ne hikayeler yazmış takımın taraftarında bunları kabul etmem de hele ki söz konusu 2 yıldır rekorlarla şampiyon olan, bu yıl da öyle veya böyle mart ayına 4 puan önde namağlup lider giren galatasaray’da asla kabul etmiyorum. böyle bir şey söz konusu olmamalı.
bu takımın tek bir işi var: 3 ay adam gibi top oynamak. taraftarın da tek bir işi var: 3 ay adam gibi destek olmak. kötü gün edebiyatı dahi yapamıyorum, gerçekten kötü günlere haksızlık. biraz taraftarlığımızı hatırlayalım bence. herkes analist, antrenör, yorumcu gibi davranıyor. biz taraftarız. inanırız ve destekleriz. sonucunda bir şey olmazsa da buna göre tepkimizi veririz. daha devam eden bir yarışta otobüsten inmek taraftarlığın doğasına aykırı.
alexander filminde bir sahne vardı. iskender büyük fetihleriyle hindistan’a kadar ulaşmıştı. tarih yazıyordu ancak artık ordu çok yorulmuştu. ailesini özleyenler, bitkin düşenler, arkadaşlarını kaybedenler, ganimetlerin tadını çıkarmak isteyenler… iskender hala hindistan ormanlarına girmekten bahsedince ordu artık iskender’e yüz çevirdi. devam etmek istemediğini söyledi birçoğu. bunun üzerine iskender onlara güzel bir hayat yaşayacaklarını, bir kahraman olduklarını, herkesin gözdesi olacaklarını söyledi ve ekledi: “yine de hatırlanacak tek bir şeyiniz var: kralınızı asya’da yalnız bırakıp gittiniz.”
biz bunu yapmayalım. ilerde bu keşke ile yaşamayalım. şampiyon olamazsak okancı, terimci, aysalcı diye üzülmeyeceğiz. galatasaraylı olarak üzüleceğiz. o zaman şurada kalan 3 ayda derdimiz isimler değil, galatasaray olsun.
inançsızlığı kabul etmiyorum. teslimiyeti kabul etmiyorum. zaten galatasaray gibi nerelerden şampiyonluk almış, ne hikayeler yazmış takımın taraftarında bunları kabul etmem de hele ki söz konusu 2 yıldır rekorlarla şampiyon olan, bu yıl da öyle veya böyle mart ayına 4 puan önde namağlup lider giren galatasaray’da asla kabul etmiyorum. böyle bir şey söz konusu olmamalı.
bu takımın tek bir işi var: 3 ay adam gibi top oynamak. taraftarın da tek bir işi var: 3 ay adam gibi destek olmak. kötü gün edebiyatı dahi yapamıyorum, gerçekten kötü günlere haksızlık. biraz taraftarlığımızı hatırlayalım bence. herkes analist, antrenör, yorumcu gibi davranıyor. biz taraftarız. inanırız ve destekleriz. sonucunda bir şey olmazsa da buna göre tepkimizi veririz. daha devam eden bir yarışta otobüsten inmek taraftarlığın doğasına aykırı.
alexander filminde bir sahne vardı. iskender büyük fetihleriyle hindistan’a kadar ulaşmıştı. tarih yazıyordu ancak artık ordu çok yorulmuştu. ailesini özleyenler, bitkin düşenler, arkadaşlarını kaybedenler, ganimetlerin tadını çıkarmak isteyenler… iskender hala hindistan ormanlarına girmekten bahsedince ordu artık iskender’e yüz çevirdi. devam etmek istemediğini söyledi birçoğu. bunun üzerine iskender onlara güzel bir hayat yaşayacaklarını, bir kahraman olduklarını, herkesin gözdesi olacaklarını söyledi ve ekledi: “yine de hatırlanacak tek bir şeyiniz var: kralınızı asya’da yalnız bırakıp gittiniz.”
biz bunu yapmayalım. ilerde bu keşke ile yaşamayalım. şampiyon olamazsak okancı, terimci, aysalcı diye üzülmeyeceğiz. galatasaraylı olarak üzüleceğiz. o zaman şurada kalan 3 ayda derdimiz isimler değil, galatasaray olsun.
