162
taraftarı, televizyon ve diğer dijital platformlarda yorumculuk yapanları, eski futbolcuları, kulübünü güya objektif olduğu; adil olduğu için ezim ezim ezdiren ve fenerbahçe’nin algılarına en ama en çok kapılan camiadır. objektif olacağım diye fenerbahçelilerin dahi aklına gelmeyecek pozisyonlara kılıf bulup, diğer camialar ırkçılık ve şike de dahil resmen suç niteliğindeki olaylara karıştığını bilip dışarıya kuyruğu dik tutarlarken en ufak olayda kendi camiasını ölçüsüzce yeren camiadır.
en çok düşmanı yine kendisi olan camiadır. diğer camiaların yöneticileri servetini boca ederken kulübü berbat yönetmesine, ismi lazım değil bazı geçmiş yöneticileri menajerlerlerle resmen galatasaray’ın parasını yemesine rağmen kasa kolaylığını dahi lütuf gibi görür. diğer camiaların yöneticileri kulüp tepetaklak giderken elini taşın altına koyup başarılı veya başarısız olmasından bağımsız resmen ismini paspasa çevirir. bizim camianın fedaileri ise kulüp altın çağlarını yaşarken yamyam gibi dadanıp batırdıktan sonra kaçışır. işin kötü yanı bu tipler pohpohlanır, el üstünde tutulur. mustafa cengiz’e demediğini bırakmadı bu camia taraftarından yöneticisine, futbolcusundan teknik direktörüne. şimdi övülse ne yazar biz bunları gördük.
efsane denilen eski futbolcusu gider başka takım yokmuş gibi kanlı bıçaklı olduğumuz bizden nefret eden yere teknik direktör olur. bir de güzel güzel konuşur. elin fenerlisi beşiktaşlısı temiz pozisyon derken bizim yorumcumuz tersini söyler. objektif olur, adalet timsali olur, şerefli olur. halbuki ne objektif ne de adildir. bal gibi de buz gibi de yalancıdır, haindir. türlü türlü adaletsizliğe karşı tiz bir şekilde “bazen” ses çıkarır fakat galatasaray’ın en küçük hatasında borazanı eline ilk alır.
yabancı futbolcularımız 3000 kilometre öteden bize sevgi yollar, saygı yollar, maçlara gelir. yerli futbolcumuz karşımızda oynarken kedi olur, bize karşı ise aslan kesilir, en hırslı maçını bize oynar. fakat fener’e karşı bu kadar hırslı oynamaz. ama taraftar masum sanmayın sakın. çünkü bizim taraftar bu olayların ardından dahi bize sevgilerini yollayan sneijder’i bavuluyla havaalanından yalnız yollar, anamıza söven belhanda için ağıtlar yakar. kısacası bizim camia en az bizi seveni sever.
bizim camiamızda en çok gayrimenkul projeleri gündeme gelince yönetici adayı çıkar. en hararetli galatasaray sevgisi o dönemlerde olur. ceza yediğimizde, ffp varken aday çıkmaz. bence biz ilk önce içimizdeki irlandalılardan kurtulalım. yine birbirimizi yiyelim, yine birbirimizi ezdirelim. çünkü biz objektifiz, çünkü biz adiliz. bahçede sülükler gezerken biz karıncalarla ilgilenelim.
en çok düşmanı yine kendisi olan camiadır. diğer camiaların yöneticileri servetini boca ederken kulübü berbat yönetmesine, ismi lazım değil bazı geçmiş yöneticileri menajerlerlerle resmen galatasaray’ın parasını yemesine rağmen kasa kolaylığını dahi lütuf gibi görür. diğer camiaların yöneticileri kulüp tepetaklak giderken elini taşın altına koyup başarılı veya başarısız olmasından bağımsız resmen ismini paspasa çevirir. bizim camianın fedaileri ise kulüp altın çağlarını yaşarken yamyam gibi dadanıp batırdıktan sonra kaçışır. işin kötü yanı bu tipler pohpohlanır, el üstünde tutulur. mustafa cengiz’e demediğini bırakmadı bu camia taraftarından yöneticisine, futbolcusundan teknik direktörüne. şimdi övülse ne yazar biz bunları gördük.
efsane denilen eski futbolcusu gider başka takım yokmuş gibi kanlı bıçaklı olduğumuz bizden nefret eden yere teknik direktör olur. bir de güzel güzel konuşur. elin fenerlisi beşiktaşlısı temiz pozisyon derken bizim yorumcumuz tersini söyler. objektif olur, adalet timsali olur, şerefli olur. halbuki ne objektif ne de adildir. bal gibi de buz gibi de yalancıdır, haindir. türlü türlü adaletsizliğe karşı tiz bir şekilde “bazen” ses çıkarır fakat galatasaray’ın en küçük hatasında borazanı eline ilk alır.
yabancı futbolcularımız 3000 kilometre öteden bize sevgi yollar, saygı yollar, maçlara gelir. yerli futbolcumuz karşımızda oynarken kedi olur, bize karşı ise aslan kesilir, en hırslı maçını bize oynar. fakat fener’e karşı bu kadar hırslı oynamaz. ama taraftar masum sanmayın sakın. çünkü bizim taraftar bu olayların ardından dahi bize sevgilerini yollayan sneijder’i bavuluyla havaalanından yalnız yollar, anamıza söven belhanda için ağıtlar yakar. kısacası bizim camia en az bizi seveni sever.
bizim camiamızda en çok gayrimenkul projeleri gündeme gelince yönetici adayı çıkar. en hararetli galatasaray sevgisi o dönemlerde olur. ceza yediğimizde, ffp varken aday çıkmaz. bence biz ilk önce içimizdeki irlandalılardan kurtulalım. yine birbirimizi yiyelim, yine birbirimizi ezdirelim. çünkü biz objektifiz, çünkü biz adiliz. bahçede sülükler gezerken biz karıncalarla ilgilenelim.
