410
kuzey afrikalı oyuncuların çoğu batı avrupa üzerinden gurbetçi olarak geldiği ve halihazırda ırkçılığın, ayrımcılığın, sosyal zorlukların daniskasını oralarda gördükleri için istanbul gibi hem kozmopolit ve kararında turistik hem de adeta islamiyetin kalesi bir metropolde duygusal rehavete kapılıp manevi misyonlarını doldurmalarından daha normal bir şey olamaz. ırkçılık değil düz tespit bu. dikkat ederseniz anadolu’nun ücra kentlerinde gayet iyi oynarlar, genellikle istanbul’da bu hesap şaşar, sebebi de takımımız değil yani yukarıda anlattım. son 20 yılı ismael bouzid’den başlayarak tek tek düşündüm, istikrar ve disiplin ve beklentileri karşılama namına cidden pek bir şey yok yani.
