140
beni galatasaraylı yapan gazeteci yazardır. ahmet abi çok sakin, bilgili ve dost canlısı birisidir, onu tanımış olmak da beni çok gururlandırır. aile dostumuz olarak yıllar yıllar önce bana pek çok kitap hediye etmişti. "o bir imparator", "galata sarayı efendileri", "terimizm - bir isyan modeli" gibi pek çok kitap okudum sayesinde küçükken. bu kitaplar sayesinde galatasaray'ı özümsedim, skor taraftarlığını değil gerçek bir galatasaraylı nasıl olunur onu anladım. öncelikle tarihimizi öğrendim. ali sami yen neden başkan oldu, 3 numaralı üyemiz neden boş, galatasaray'ın asıl hedefi neden avrupadır bunları anladım. bunun dışında hagi'nin her maç öncesi yediği yumurtalı pilavdan tutun fatih hocanın popescu'ya o son penaltıyı barça geçmişi sebebi ile rahat kullanabilir diye verdiğini ama popescu'nun aşırı heyecanlı olduğu, aynı maçtan önce 4-4-2 çıkmamız ve arsenalin muhteşem hücum kadrosuna rağmen defansif çıkmayıp galatasaray gibi oynamamız kararının bir ağacın altında hangi konuşmalarla verildiği gibi pek çok konuda bilgi sahibi olma şansına eriştim. anladım ki galatasaraylılık bir yaşam biçimi, bir hayat konseptidir. rakibine saygı duymak, her zaman beyefendi olmak ve hem sahada hem de saha dışında galatasaraylılığı yansıtabilmektir. mücadeleden hiçbiri zaman vazgeçmeyip sonuna kadar devam etmektir. ahmet abiye bana bu kattığı şeyleri için minnettarım, ve iyi ki galatasaraylıyım!
