543
bir gün iş yeri servisiyle istanbul avrupa yakasının diğer semtlerine görece geniş sayılabilecek ve işlek bir sokaktan akşam eve dönüyorduk. yolun sağına soluna araçlar park etmiş haldeydi. biri de yolun ortasında dörtlüleri yakmış, aracı da kitlemiş gitmiş. bir süre bekledik ne gelen var ne giden tabi. mecbur koca servis arabası geri geri giderek başka sokaktan devam ettik. o sırada servis şöförü döndü bana dedi ki ‘hemşerim memlekette erken kalkan muhtar oluyor. kime neyi anlatabilirsin ki?’ bunların ki de bu misal işte. kendilerince muhtar olmuşlar, takılıyorlar. ordan bir yıldız, buradan bir yıldız. bir de 1 milyon dolar sar. e oldu, turşu da olsun mu? bir de yalandan bot basıp hesapları kapanmış, diğer sosyal ortamda buna gülüyorlar. yahu şunlar bizde yaşansa iş ilgililerin istifasına kadar gider. çok garip yani inanamıyorum. tanıdığım, çok başarılı doktor, mühendis, öğretmen bir sürü fenerli var. nasıl oluyor anlamıyorum.
yalan yalan da, söyleye söyleye alıştırıyorlar. bir gün onca yutturulan yalan gibi bu da yutturulacak o olacak.
yalan yalan da, söyleye söyleye alıştırıyorlar. bir gün onca yutturulan yalan gibi bu da yutturulacak o olacak.
