1172
masa başında şampiyonu tayin edilen sezon. iyice türk futbolundan iğrenmeye başladım bu sezon. siyasilerin feneri desteklediğini, alinin fenerin şampiyon olması gerektiğine ikna ettiği iddia ediliyordu. bu sezon özelinde yaşananlar bunu doğrular nitelikte.
bizim lehimize ortada bir gri pozisyon varsa twitterda açıklamadan tivitten geçilmiyor, tv programlarında ligin dizayn edildiği, bizim şampiyon yapılacağımız bağıra bağıra söyleniyor. rakiplerimizin lehine alenen herhangi bir olayda ya iki cümle ile geçiştiriliyor ya hiç konuşulmuyor.
fanatik bir galatasaraylıyım. özellikle pandemi döneminde sosyal hayat oldukça kısıtlandığı için ve maç sayılarının artması nedeniyle iyice kendimi lige verdim. sürekli maç var, bizim maç olduğu günler sabahtan havaya giriyorum, heyecanlanıyorum ama bu futbolla temasım arttıkça iyice soğumaya başladım türk futbolundan. daha maç başlamadan hakem bize şunu yaptı bunu yaptı yok eyyamcı geldi bunu biz dahil her taraftar yapıyor. teknik anlamda futbol hariç her şey konuşuluyor ama genellikle hakemin maçın skorunu tayin ettiği söyleniyor.
öyle hastalıklı bir ortam var ki sadece futbol değil popüler olan her şey böyle. insanlar sürekli öfke kusuyor kimsenin sohbet etme, tartışma derdi yok. reyting alan spor programları fanatik taraftara hitap eden, dünyaya at gözlüğüyle bakan kişilere yönelik oluyor. bu insanları gördükçe tekrar iğrenmeye başlıyorum.
bu futbol iklimi bu sezondan sonra daha da kötüye gidecek gibi duruyor. yönetimler kendi menfaatleri için öfke tohumu ekip taraftarları da bu yönde sürüklemeye devam ediyor. balık baştan kokar. önce tff ve mhk gibi kurumlar güvenilir insanlara yani profesyonel ekiplere teslim edilmesi gerekiyor. başkanlar açıklama yapmayı bırakmadıkça bu işin düzeleceğini sanmıyorum. bunların olmayacağı da çok açık. umarım ben yanılırım da klasik orta doğu ülkesi olmaktan çıkarız, en azından futbol için.
bizim lehimize ortada bir gri pozisyon varsa twitterda açıklamadan tivitten geçilmiyor, tv programlarında ligin dizayn edildiği, bizim şampiyon yapılacağımız bağıra bağıra söyleniyor. rakiplerimizin lehine alenen herhangi bir olayda ya iki cümle ile geçiştiriliyor ya hiç konuşulmuyor.
fanatik bir galatasaraylıyım. özellikle pandemi döneminde sosyal hayat oldukça kısıtlandığı için ve maç sayılarının artması nedeniyle iyice kendimi lige verdim. sürekli maç var, bizim maç olduğu günler sabahtan havaya giriyorum, heyecanlanıyorum ama bu futbolla temasım arttıkça iyice soğumaya başladım türk futbolundan. daha maç başlamadan hakem bize şunu yaptı bunu yaptı yok eyyamcı geldi bunu biz dahil her taraftar yapıyor. teknik anlamda futbol hariç her şey konuşuluyor ama genellikle hakemin maçın skorunu tayin ettiği söyleniyor.
öyle hastalıklı bir ortam var ki sadece futbol değil popüler olan her şey böyle. insanlar sürekli öfke kusuyor kimsenin sohbet etme, tartışma derdi yok. reyting alan spor programları fanatik taraftara hitap eden, dünyaya at gözlüğüyle bakan kişilere yönelik oluyor. bu insanları gördükçe tekrar iğrenmeye başlıyorum.
bu futbol iklimi bu sezondan sonra daha da kötüye gidecek gibi duruyor. yönetimler kendi menfaatleri için öfke tohumu ekip taraftarları da bu yönde sürüklemeye devam ediyor. balık baştan kokar. önce tff ve mhk gibi kurumlar güvenilir insanlara yani profesyonel ekiplere teslim edilmesi gerekiyor. başkanlar açıklama yapmayı bırakmadıkça bu işin düzeleceğini sanmıyorum. bunların olmayacağı da çok açık. umarım ben yanılırım da klasik orta doğu ülkesi olmaktan çıkarız, en azından futbol için.
