427
2-0 kaybettiğimiz maçın (bkz: 17 ocak 2021 beşiktaş galatasaray maçı) gecesi sabaha karşı gördüğüm rüyadır. o gece yazmaya başlamama rağmen bir türlü tamamlayıp bitiremedim bu entry'i, ancak bugüne kısmetmiş.
taşınma arifesinde olduğumuz için hafta sonu bir yandan eşimle evi toplarken bir yandan da sürekli maçı kafamda oynuyor; yapılamayan transferler, bitmeyen yönetim-hoca gerginliği, ilk defa bu kadar bölünmüş ve yek vücut olamayan taraftarımızın üzüntüsü ve berbat geçen hafta içi derken ne olursa olsun bu maçta büyük takım refleksi ile kazanacağımıza inancım tamdı.
nihayetinde maç saati geldi ve işi gücü bıraktık tv karşısına kurulduk. etebo süprizi şöyle bir omuzlarımı düşürse de ilk yarım saat ortada giden bir oyun kalemizden uzak tuttuğumuz rakip ve bir şekilde golü bulup sanki bize doğru dönecek gibi gözüken bir maç hissiyatı ile ilk yarıyı bitirdik. sonrası diagne’nin atılması ile 5’li defansa dönüş oyuncu değişiklikleri derken yenilen goller ve yitip giden 3 puan...
entry’min başında söylediğim gibi kaybedeceğimizi hiç düşünmediğim bu maçtan sonra yerimden kalkamadım, hiç bir iş yapamadım ve erkenden de yatağa girdim.
sabah uyandığımda rüyamı çok net hatırlıyordum, sezon bitmiş ve şampiyon olmuşuz, son maçın ardından fatih hoca ekranda gururlu bir yüz ifadesiyle açıklamalar yapıyordu.
yataktan mutlu bir şekilde çıktım ve gece yitip giden umudum bir anda tazelendi. çünkü; geçmişte böyle gördüğüm ve gerçekleşen galatasaray'lı rüyalarım vardı. mesela; yıllar önce 2001-2002 sezonunda ali sami yen’de beşiktaş’ı 1-0 yendiğimiz ve şampiyonluğa yürüdüğümüz maçtan 1 gece önce maçın 1-0 bittiğini ve kazandığımızı rüyamda görmüştüm ve maçı gerçekten de 1-0 kazanmıştık. (bkz: 9 mart 2002 galatasaray beşiktaş maçı). yine ali sami yen'de avrupa devlerini bir bir yenip gönderdiğimiz yıllarda, deportivo'yu 1-0 yendiğimiz şampiyonlar ligi maçından bir gece önce rüyamda suat kaya'nın gol attığını ve maçı 1-0 kazandığımızı görmüştüm ve gerçekten de o akşam maçı 1-0 kazanmıştık hem de suat'ın golüyle. (bkz: 14 şubat 2001 galatasaray deportivo maçı). son olarak da geçen sene kadıköy zaferinden bir kaç gün önce yine rüyamda kazandığımızı görmüştüm ve ne tesadüftür ki kadıköy büyüsünü bozarak 3-1 galibiyetle dönmüştük. (bkz: 23 şubat 2020 fenerbahçe galatasaray maçı).
umarım daha önce verdiğim örneklerde olduğu gibi o gece gördüğüm bu rüya da gerçekleşir ve sezon sonu ipi göğüsleyen yine biz oluruz.
taşınma arifesinde olduğumuz için hafta sonu bir yandan eşimle evi toplarken bir yandan da sürekli maçı kafamda oynuyor; yapılamayan transferler, bitmeyen yönetim-hoca gerginliği, ilk defa bu kadar bölünmüş ve yek vücut olamayan taraftarımızın üzüntüsü ve berbat geçen hafta içi derken ne olursa olsun bu maçta büyük takım refleksi ile kazanacağımıza inancım tamdı.
nihayetinde maç saati geldi ve işi gücü bıraktık tv karşısına kurulduk. etebo süprizi şöyle bir omuzlarımı düşürse de ilk yarım saat ortada giden bir oyun kalemizden uzak tuttuğumuz rakip ve bir şekilde golü bulup sanki bize doğru dönecek gibi gözüken bir maç hissiyatı ile ilk yarıyı bitirdik. sonrası diagne’nin atılması ile 5’li defansa dönüş oyuncu değişiklikleri derken yenilen goller ve yitip giden 3 puan...
entry’min başında söylediğim gibi kaybedeceğimizi hiç düşünmediğim bu maçtan sonra yerimden kalkamadım, hiç bir iş yapamadım ve erkenden de yatağa girdim.
sabah uyandığımda rüyamı çok net hatırlıyordum, sezon bitmiş ve şampiyon olmuşuz, son maçın ardından fatih hoca ekranda gururlu bir yüz ifadesiyle açıklamalar yapıyordu.
yataktan mutlu bir şekilde çıktım ve gece yitip giden umudum bir anda tazelendi. çünkü; geçmişte böyle gördüğüm ve gerçekleşen galatasaray'lı rüyalarım vardı. mesela; yıllar önce 2001-2002 sezonunda ali sami yen’de beşiktaş’ı 1-0 yendiğimiz ve şampiyonluğa yürüdüğümüz maçtan 1 gece önce maçın 1-0 bittiğini ve kazandığımızı rüyamda görmüştüm ve maçı gerçekten de 1-0 kazanmıştık. (bkz: 9 mart 2002 galatasaray beşiktaş maçı). yine ali sami yen'de avrupa devlerini bir bir yenip gönderdiğimiz yıllarda, deportivo'yu 1-0 yendiğimiz şampiyonlar ligi maçından bir gece önce rüyamda suat kaya'nın gol attığını ve maçı 1-0 kazandığımızı görmüştüm ve gerçekten de o akşam maçı 1-0 kazanmıştık hem de suat'ın golüyle. (bkz: 14 şubat 2001 galatasaray deportivo maçı). son olarak da geçen sene kadıköy zaferinden bir kaç gün önce yine rüyamda kazandığımızı görmüştüm ve ne tesadüftür ki kadıköy büyüsünü bozarak 3-1 galibiyetle dönmüştük. (bkz: 23 şubat 2020 fenerbahçe galatasaray maçı).
umarım daha önce verdiğim örneklerde olduğu gibi o gece gördüğüm bu rüya da gerçekleşir ve sezon sonu ipi göğüsleyen yine biz oluruz.
