4965
dünkü* maçı hiçbir futbolcuya veya hocaya bağlamayan biri olarak içimde kalan tek pozisyon, maç 1-1 iken emre taşdemir'in asistine bomboş pozisyonda uzak direğe yaptığı kafa vuruşu. topu, geldiği gibi yakın direğe, çok daha kolay bir açıyla yapıştırsaydı dünden beri yaşadığımız üzüntü ve sinir harbi olmayacaktı. basit bir kuraldır; sert ve kavisli gelen topu açın uygunsa geldiği tarafa vurursun. kale arkasından bakıldığında o kadar uygun ki açısı, yakın direğe sert kafa vuruşunu kalecinin çıkarma şansı yok. emre akbaba'nın karşı karşıyası tabii ki daha net pozisyon ancak diagne'nin pozisyonunu maçın sonlarında olması ve 2-1'in o an maçı bitirecek olması açısından değerlendiriyorum.
