15 ekim 2005 kayseri erciyesspor galatasaray maçı

2005-2006 sezonunun normal bir sezon olmayacağını belli eden ilk maçlardan biri. 18:45'te oynanacağı açıklanmıştı haftanın programında. daha sonra iftar saati bahanesiyle 14:00'e alınmıştı. passat medyası hemen gündüz maçları cimbom'a yaramıyor manşetlerini sıralamıştı. kırmızı forma ile pırıl pırıl bir havada oynadığımız, o dönem her kayseri deplasmanının klasiği olan sıkıntılı bir maçtı. bir de o dönem kayserispor ve erciyesspor sürekli isim değiştirirdi. hangisi lige çıkarsa o kayserispor, diğeri erciyesspor oluyordu. o sezon ilk defa ikisi birden lige çıkmıştı. çok değil 6 ay önce karlı bir nisan gününde* son dakika golüyle 100. yılda şampiyonluğun gidiş sürecini başlatan 2 puan bırakmıştık.

bilbao fatihi burak akdis'in son dakikalardaki pozisyonunda maçın başından beri o günü hatırlayıp duyduğum huzursuzluk tavan yapmıştı da neyse ki imza şekilde golü kaçırmıştı. dönen topu altan havalandırıp da sasa ilic markajdan kurtulamayınca ahlar vahlar arasında puan gidiyor derken "kral" hakan şükür en iyi bildiği şeyi yapıp bizi havalara uçurmuştu.

tabi o zamanlar twitter'dan aneliz kasayım, sıçıp batıran futbolcuyla komikli bir görselle taşşak geçeyim, sözlüğe göz ucuyla bakayım yok. manyak gibi maçı yaşıyorduk...

kral'ın maçı bitiren golden sonra öbür kale arkasına kadar koşuşu ve tellere vura vura taraftarlar birlikte sevinmesi hala hatıramda...

unut dediler unutamadık be abi...
neyin yetmedi bu güzel hatıralar?