282
galatasaray'ın efsanesi, en büyüklerinden. kuruculuk, futbolculuk, kaptanlık, teknik direktörlük.. her bir görevi yapmış cimbom'da.
galatasaray'ın oluşturan bütünün parçalarının hikayesini bir de onun ağzından dinleyelim;
"renklerimiz vişneye çalan koyuca tatlı bir kırmızı, öteki de, içinde turuncudan iz taşıyan tok bir sarı. sarı-kırmızı alevinin takımımız üstünde parıldamasını tasavvur ediyor ve bizi derhal galibiyetten galibiyete götüreceğini tahayyül ediyorduk. nitekim de öyle oldu."
"sporsuz galatasaray ve galatasaray'sız spor düşünülemez. amacımız, ingilizler gibi toplu halde oynamak, bir renge ve isme sahip olmak, türk olmayan takımları yenmek."
ali sami yen sadece bir galatasaray başkanı, kurucusu olarak düşünülemez, anısına saygısızlık olur bu çünkü. 1910'ların o zor koşullarında uçurumun kenarında, yokluk içindeki bir devlette, futbol oynayabilmek için gereken tüm malzemelerin temininden, gerekli yazışmaların yapılmasına dek her türlü işi büyük bir arzuyla yerine getiren doğal bir lider olduğu için 'reis bey' seçilmiştir. o yokluk içinde, savaş koşullarında bir kulübü yaşatmak ve büyütmek, çok büyük bir azim ve kararlılık sonucu olmuş olsa gerek. kurduğu kulübe koyduğu 'türk olmayan takımları yenme' hedefi sayesindedir ki bugün galatasaray'ın müzesinde yalnızca yurt içinde kazanılan kupalar değil, avrupa kupaları da sergilenmektedir. sırf bu bile kendisini türk spor kulüpleri tarihinde 'büyük başkan' sıfatını en çok hak eden kişi yapmaya yeter de artar. gerçek bir vizyonerdir. bugün rakiplerimize karşı tarihte aldığımız farklı skorlarla övünüp, onlara takılı kalmak yerine her seferinde gözümüzü avrupa'ya dikebiliyorsak sebebi ali sami yen'dir.
ali sami yen, sadece galatasaray'ın değil yaşamlarımızın da ölümsüz kurucusudur. çünkü o, yaşamın gel gitlerinden, hayatın kargaşasından, o bunaltıcı ikliminden sığınılacak bir liman bırakmıştır bizlere. hani bazen anlamsız bir boşluğa düşeriz ya durduk yerde. işte o boşluk hissinden kurtulmamız için sarı kırmızı bir anahtar bırakmıştır arkasında. bugün inletebiliyorsak takımımızın sahaya her çıkışında istiklal caddesi'ni, peşindeysek taraftar olarak her yerde, bize her sevdadan geriye kalan tek gerçek sadece galatasaray ise, o huzur bulduğumuz limanı bize hediye eden ali sami yen'e her galatasaraylının minnet borcu var demektir.
ruhunuz şad, mekanınız cennet olsun ali sami bey...
galatasaray'ın oluşturan bütünün parçalarının hikayesini bir de onun ağzından dinleyelim;
"renklerimiz vişneye çalan koyuca tatlı bir kırmızı, öteki de, içinde turuncudan iz taşıyan tok bir sarı. sarı-kırmızı alevinin takımımız üstünde parıldamasını tasavvur ediyor ve bizi derhal galibiyetten galibiyete götüreceğini tahayyül ediyorduk. nitekim de öyle oldu."
"sporsuz galatasaray ve galatasaray'sız spor düşünülemez. amacımız, ingilizler gibi toplu halde oynamak, bir renge ve isme sahip olmak, türk olmayan takımları yenmek."
ali sami yen sadece bir galatasaray başkanı, kurucusu olarak düşünülemez, anısına saygısızlık olur bu çünkü. 1910'ların o zor koşullarında uçurumun kenarında, yokluk içindeki bir devlette, futbol oynayabilmek için gereken tüm malzemelerin temininden, gerekli yazışmaların yapılmasına dek her türlü işi büyük bir arzuyla yerine getiren doğal bir lider olduğu için 'reis bey' seçilmiştir. o yokluk içinde, savaş koşullarında bir kulübü yaşatmak ve büyütmek, çok büyük bir azim ve kararlılık sonucu olmuş olsa gerek. kurduğu kulübe koyduğu 'türk olmayan takımları yenme' hedefi sayesindedir ki bugün galatasaray'ın müzesinde yalnızca yurt içinde kazanılan kupalar değil, avrupa kupaları da sergilenmektedir. sırf bu bile kendisini türk spor kulüpleri tarihinde 'büyük başkan' sıfatını en çok hak eden kişi yapmaya yeter de artar. gerçek bir vizyonerdir. bugün rakiplerimize karşı tarihte aldığımız farklı skorlarla övünüp, onlara takılı kalmak yerine her seferinde gözümüzü avrupa'ya dikebiliyorsak sebebi ali sami yen'dir.
ali sami yen, sadece galatasaray'ın değil yaşamlarımızın da ölümsüz kurucusudur. çünkü o, yaşamın gel gitlerinden, hayatın kargaşasından, o bunaltıcı ikliminden sığınılacak bir liman bırakmıştır bizlere. hani bazen anlamsız bir boşluğa düşeriz ya durduk yerde. işte o boşluk hissinden kurtulmamız için sarı kırmızı bir anahtar bırakmıştır arkasında. bugün inletebiliyorsak takımımızın sahaya her çıkışında istiklal caddesi'ni, peşindeysek taraftar olarak her yerde, bize her sevdadan geriye kalan tek gerçek sadece galatasaray ise, o huzur bulduğumuz limanı bize hediye eden ali sami yen'e her galatasaraylının minnet borcu var demektir.
ruhunuz şad, mekanınız cennet olsun ali sami bey...
