1501
ilk gittiğimde ve tribünlerden sahaya baktığımda beni ağlatan stad. daha içine girmeden dışına bakip izledim dakikalarca arkadaşlarım bana gülerken. tabi oğlum siz her iki haftada bir geliyorsunuz gülersiniz lan. hani bir video var ya tt arenada sahaya bakıp gözleri dolan elinde sigara olan bir abi. aynen öyle. tabi bizi çeken yoktu o dönemler, gülüyordu benimkiler. o videoyu gördüğümde duyguları iliğime kadar hissettim ve aklıma ilk gelen şey buydu. hayatın anlamı galatasaray tezahüratıyla da üstüne tuz biber ekti.
