157
rüyamda 1-1 bittiğini gördüğüm maç. şu an uykumdan uyandım. neredeyse 90 dk 1-0 geride oynuyorduk. maçın son anlarında bir korner kazanıyorduk onu da volkan demirel kolayca çıkıp alıyordu fakat 2-0 olsun diye aceleyle oyunu başlatmak için yaptığı agresif ve uyduruk degaj tam da usul usul ileri koşmaya başlarken kafasını geriye döndürüp kalecisine bakacağı tutan hasan ali kaldırım’ın suratına çarpıp sekerek kendi kalelerinin 90 diye tabir edilen yerinden ağlarla buluşuyordu. bu esnada hasan ali yere yığılıyordu. bir de niyeyse gündüz maçı gibi gördüm genel atmosferi.
kıfsmet...
kıfsmet...
