50
zihniyetlerini sahaya kararlılıkla yansıtan takımların kazanımıdır. belli bir futbol felsefesini, özellikle süper lig gibi kalitesiz liglerde, karşısına kimin çıktığına bakmaksızın sahaya yansıtan takımlar, çoğunlukla belirli bir örüntü ya da seri oluşturan neticeler elde ediyorlar.
öte yandan "yetinmek" bir futbol felsefesi olamaz. sıradan anadolu takımlarının başına geçerek, bugünkü gibi arabesk oyunlar oynatan teknik adamlar, bu tip deplasmanlarda sorun teşkil edemezler. onları, birbirine güvenen ve birbirini seven oyuncularla nefessiz bırakıp sıfıra karşı bol gollü sonuçlarla hezimete uğratabilirsiniz. fakat alternatifleriniz bol olmalı. uzun top atabilmelisiniz. hızlı kanatlarınız varsa ve siz uzun top atamıyorsanız; atmak istediğinizde topu ısrarla rakip stoperlerin üzerine bırakıyorsanız; uzun topu sadece forvetinizin alabileceğine dair garip bir tabuya sahipseniz ve kanat forvetleriniz fizik olarak güçlü duramıyorlarsa, olmaz. pas oyunu popüler, evet, fakat ikinci yollar daima birinci yolları yener. deplasmanlar, ikinci yollar için elverişli ortamlardır.
post scriptum: "birbirine güvenen ve birbirini seven" oyuncular demişim de, aklıma direkt bayern munchen'in gol sevinçleri geldi bunu tekrar okuyunca. işte ideal bir örnek. görsellerini getirmeye üşeniyorum, fakat müller'in bir golünden sonra takımın nasıl bir araya geldiğini hatırlıyorum.
öte yandan "yetinmek" bir futbol felsefesi olamaz. sıradan anadolu takımlarının başına geçerek, bugünkü gibi arabesk oyunlar oynatan teknik adamlar, bu tip deplasmanlarda sorun teşkil edemezler. onları, birbirine güvenen ve birbirini seven oyuncularla nefessiz bırakıp sıfıra karşı bol gollü sonuçlarla hezimete uğratabilirsiniz. fakat alternatifleriniz bol olmalı. uzun top atabilmelisiniz. hızlı kanatlarınız varsa ve siz uzun top atamıyorsanız; atmak istediğinizde topu ısrarla rakip stoperlerin üzerine bırakıyorsanız; uzun topu sadece forvetinizin alabileceğine dair garip bir tabuya sahipseniz ve kanat forvetleriniz fizik olarak güçlü duramıyorlarsa, olmaz. pas oyunu popüler, evet, fakat ikinci yollar daima birinci yolları yener. deplasmanlar, ikinci yollar için elverişli ortamlardır.
post scriptum: "birbirine güvenen ve birbirini seven" oyuncular demişim de, aklıma direkt bayern munchen'in gol sevinçleri geldi bunu tekrar okuyunca. işte ideal bir örnek. görsellerini getirmeye üşeniyorum, fakat müller'in bir golünden sonra takımın nasıl bir araya geldiğini hatırlıyorum.
