26
17 mayıs 2000 uefa finalini canlı seyredemediğim için kendime kahretmekten -bir nebze de olsa-kurtulduğum maçtır.
canlı seyredenlerden biri olduğum için gurur duyup sık sık anlattığım maçtır. şaşkınlık, sevinç, gurur, mutluluk sarhoşluğu her türlü duygu birbirine karışmıştır.
daha maça gitmek için bağdat caddesinde dolmuş beklerken fenerlilerin şampiyonluk kutlamalarına şahit olmuş ve de gecenin ilerleyen saatlerinde neler olabileklerini düşünmek bile istememiştim.
mutluluk sarhoşu olarak geç vakit eve dönerken, tam dolmuştan indiğimde gördüğüm manzara beni daha da mutlu etmişti: 4-5 tane fenerli caddenin asfaltına yaydıkları bayrağı katlıyorlardı.
canlı seyredenlerden biri olduğum için gurur duyup sık sık anlattığım maçtır. şaşkınlık, sevinç, gurur, mutluluk sarhoşluğu her türlü duygu birbirine karışmıştır.
daha maça gitmek için bağdat caddesinde dolmuş beklerken fenerlilerin şampiyonluk kutlamalarına şahit olmuş ve de gecenin ilerleyen saatlerinde neler olabileklerini düşünmek bile istememiştim.
mutluluk sarhoşu olarak geç vakit eve dönerken, tam dolmuştan indiğimde gördüğüm manzara beni daha da mutlu etmişti: 4-5 tane fenerli caddenin asfaltına yaydıkları bayrağı katlıyorlardı.
