felipe melo

benim gözümde sadece 18 mart 2014 chelsea galatasaray maçında ortaya ruh koyan ve şampiyonlar ligi'nin hakkını veren muslera ile birlikte iki oyuncudan biri olduğu için bile değerlidir. ayrıca sözleşmesi ile ilgili meselelere insanların neden bu kadar takıldığını da anlamış değilim. kimse bu takımda babasının hayrına oynamıyor. ama melo her zaman aldığı her kuruşun hakkını verdi. üstelik her sezon öncesinde çeşitli sebeplerden dolayı melo'nun yatacağına dair dedikodular yapılırken melo en fazla direnç gösteren oyuncumuz oldu. her sezon sözleşmesiyle ilgili sorun çıktığı belirtilmiş. ama bunun temel sebebi melo'nun bizde iki sezon kiralık oynaması. yani sözleşmesiyle ilgili sorunlar melo'dan değil, juventus ve galatasaray yöneticilerinin kulüplerinin maddi çıkarlarını korumak için kılı kırk yarmasından kaynaklanıyordu. sanırım melo'yla kurduğumuz duygusal bağ bazı konulara fazla romantik yaklaşmamıza neden oluyor. sahadaki bizden biri imajından dolayı melo'nun da doğuştan galatasaraylı gibi hiçbir şey beklemeden takım için mücadele etmesini bekliyoruz. ama melo kariyerinin son yıllarını yaşayan ve (futbolu bırakanın ya genç takım antrenörü ya da spor yazarı olduğu türkiye gibi ülkelerin dışındaki her sporcuda olduğu gibi) futbolu bıraktıktan sonra ailesine uzun yıllar aynı yaşam standardını sunma zorunluluğu olan bir aile babası. dolayısıyla iyi bir sözleşme için bu kadar diretmesini normal buluyorum. ayrıca her sezon "bu sene kesin yatacak" paranoyasıyla kısa süreli sözleşme imzalanan bu adam aynı takımda yer aldığı bazı ruhsuzlara inat her zaman takımın ateşleyicisi oldu. 2014-15 sezonunda sakatlık bahanesiyle ülkesine gitse kimse bir şey diyemeyecekken sezonu kapattığı söylendiği halde haftalarca sahaya çıkıp mücadele etti. bence maddi çıkarını düşünerek hareket ediyor olsa da melo hakkı olmayan bir şeyi istemiyor. kendisine haksızlık edildiğini düşünüyorum. gitse de kalsa da bugüne kadar yaptıkları için daha fazla saygıyı hak ediyor.