gheorghe hagi

futbolu izlemeye yeni başladığım dönemler 8-9 yaşlarında falanım. bütün sülale dayımlarım kuzenlerim yakın olduğum herkes fenerli . hep onlarla maç izleyerek futbola alışmışım. hatta bir maçı vardı galatasarayın yabancı bir takımla *. fenerin de göteborg ile maçı var baliç falan oynuyor hayal meyal hatırlıyorum . fener gol atıyor bizim kuzenler yıkıyor ortalığı ben de seviniyorum tabi . sonra haber geliyor galatasaray da gol atmış diye. ben hemen araya giriyorum galatasaray da türk takımı ona da sevinelim diye . tabi iplenmiyorum doğal olarak. bir gün tvde galatasaray - fener maçı var 4-1 alıyoruz işte falan ben böyle tek başıma izliyorum tanıyorum oyuncuları falan. sonra bildiğin iyice cimbomlu oluyorum . sabah akşam spor haberi görünce kaçırmıyorum. baba futbol ile ilgilenmiyor ben de kahveye gidemiyorum akşamları o yaşta. tvden özetleri izleyerek gidiyorum galatasaray maçlarında. o değil de bir eleman var sahada ismi haci . bu ne diyorum kendi kendime herhalde lakabı falan .

her neyse alışıyoruz artık hagi ye izliyoruz şampiyonlar ligini falan. bir gün bir maç oynuyor althletic bilbao ile . 89. dakikaya kadar zor dayanıyorum. gözler gidiyor artık hayal meyal hatırlıyorum. tek başıma tv karşısında hagi gol atıyor zor zar ayağa kalkıp bağırıyorum gol diye gecenin bir yarısı. babam geliyor kapat tvyi yat artık falan diyor. be keyifle gidiyorum yatağıma . bir ara gece annem geldi uyandırdı iyi misin diye. bağırıyormuşum rüyamda hagi hagi gool diye.

şimdi ben bu adamı sevmeyeyim de ne yapayım sayın sözlük yazarları.