galatasaray sözlük

içerisinde bulunmaktan artık mutlu olamadığım oluşumdur. bunun nedeni bellidir. ben galatasaray sözlük başlığına "içerisinde bulunmaktan artık mutlu olamadığım oluşumdur" yazdıktan sonra altına "kimse alınmasın, sözlerim kimseye yönelik değildir" şeklinde şeyler yazmak zorunda kalıyorsam, yazmadığımda örneğin "kimseyi mutlu etme amacı olmayan oluşumdur" şeklinde ayarlar görüyorsam, her kelime kalça nahiyesinden anlaşılıyorsa bir insan burada mutlu olamaz. burada rahat olmak için bir yazar ya herhangi bir olaya bulaşmayacak, futbolcu ve sporcu başlıklarına tanım girerek oyalanacak, kendini kandıracaktır, ya da bir süre sonra karşısındakilerin her türlü olay sonucu hakarete varan üslubuna uyup "koy g.tüne" anlayışıyla hareket edecektir. yalnız şu vardır ki bu iki anlayış da benim uyamayacağım kalıplardır. şurada bir gün "sözlüğün ilk günleri ne güzeldi" dedim, 2. nesil soykırımı yapmış gibi tepkiler aldım. isteyen tekrar "sen birinci nesilsin de ne oluyor koduum" muhabbetine dönebilir, ancak sözlüğün ilk dönemini, oradaki iyi niyeti arıyorum. burada kendime arkadaşlar kazanabildiğim günleri, kendine değil de sözlüğe çalışan yazarları arıyorum. gece yarısından sonra sol frame'de 3 sayfa başlık olması dönemlerini arıyorum. şurada eğlenebildiğim günleri arıyorum. format tartışmalarından sözlüğün ebesine atlanan, başlık altı polemiklerinden geçilmeyen, bir yazara gıcık olup hakaretler yağdırmanın kendini savunmak olarak görüldüğü dönemleri değil.

not: kimse alınmasın, sözlerim kimseye yönelik değildir...