didier drogba

parçalı fil. kendisine son 3-4 aydır çok söylendim. koşmuyor, hareket etmiyor, rakibi yormuyor, top ayağına geldiğinde düzgün karar veremiyor, %100'lük acaip goller kaçırıyor falan dedim. bu söylenmelerin genelinde babam da vardı yanımda. sonra drogba özellikle en çok söylendiğim deplasmandaki chelsea maçından sonra sakatlandı ve fener maçına kadar oynamadı. işte o aralıkta inanın bütün söylediklerimi tek tek yuttum. drogba'dan burak yılmaz'a geçiş aynı pes 2013'te drogba'nın yerine burak yılmaz oynadığındaki gibi olmuştu. tıpa tıp aynıydı. bir adamın yerine başka birinin oynaması bir takımın forvet hattını bu kadar etkileyebilirmiş. pişman oldum. biz ligin ikinci yarısında iyi kötü içerdeki maçlarda kazanıyor hatta fark atıyorduk ve bunun en büyük nedeni didier drogba'ymış meğer. bir kere daha futbolu götümle izlediğime kanaat getirdim. halbuki oyunu sürekli teknik açıdan izlemeye, değerlendirmeye çalışırım. lakin gördüm ki öğrenecek daha çok şey varmış. galatasaray futbol takımı'nın 2013-2014 sezonundaki kanseri burak yılmaz'mış. düşünün, bugün drogba'yı bayern münih gibi, dortmund gibi, barcelona gibi, juventus gibi, real madrid gibi sistemi oturmuş, oyunu ileri yarı alanda oynayan takımlara koysanız neler olur? bir de aynı takımlara burak yılmaz'ı koyduğunuzu düşünün? işte aradaki fark. umarım sene sonu en az 2 iyi forvet alabiliriz ama inanın alacağımız o adamları elimizdekilerle toplasak bile 1 drogba etmeyecek. 60 metreden gelen topu arkasındaki stopere rağmen göğsüne alıp dönüp vuracak, kaledeki ayıyı direğe yapıştıracak adam hiç olmayacak.

sakatlığı ne kadar doğru ya da değil bilemem. ama drogba karakterindeki bir adamın, ülkesinde savaşı bitirmiş, elinden geldiğince hayır kurumlarına bağış yapan bir adamın, para kazandığı yere, geri kalan maçlarda oynamak istemediğini söylediğine ya da bunu sakatlık bahanesi altında yapacağına inanmam. yolu açık olsun. olur da 1 sene daha buralarda kalmak isterse başımızın üstünde yeri var. bunu da bilsin.