didier drogba

didier drogba.

sneijder ile aynı transfer döneminde gelmiş, dünyanın sayılı forvetlerinden, fiziği türkiye standartları üzerinde olan ve kariyeri ise tek başına tüm türkiye'deki aktif futbolculardan iyi olan oyuncu. işte uzaktan bakarsak bu iş böyle.

bir de benim gözümle bakın istiyorum drogba'ya. gün geldi, tutunacak tek dalım galatasaray oldu kimi zamanlarda. ulan, o zamanlar o kadar kötü zamanlardı ki; "en kötü gün bugünse..." yazmaktan, demekten artık gerçekten bıkmış, yüreğim parçalanmış, ciğerlerim kan ağlar olmuştu. sonra işte takım toparlanmaya başladı, fatih terim geldi mesela, canım ciğerim abim gibi gördüğüm selçuk inan'ım geldi, nando, melo, riera, elmander geldi. geldi de geldi. ama hiç drogba gibisi gelmedi lan.

bilmiyorum ben mi abartıyorum. ama şu takımda en sevdiğim oyuncu drogba. hatta şu dünya futbolunda drogba. 2012 şampiyonlar ligi finali var hani? hatırladın mı? işte o finalde attığı kafa golü sonrası sevincini, attığı penaltı sonrası akıttığı gözyaşlarını görünce içten içten "ah ulan bizde olacaktın ki" diye geçiriyordum içimden. geldi sonra bu kara tren. tam da "ikinci bahar yaşıyor ömrüm, gel benim yarim oluver şimdi" sözlerine uyuyor gibiydi gelişin drogba, parçalı fil. çıktığı ilk maçında golünü attı, sonra dünya devine topukla salladı bir tane, hayatımda sevinçten ağlatan tek varlık olan galatasaray'ım, bu kez elin fildişilisi ile başarıyordu bunu. bunları "elin fildişilisi" olduğu için sevdirdi bana, taraftarla bütünleşmesi, bizden olması, bizi yaşaması. her şeyden önce bu kadar sükseli bir adamken bu kadar alçakgönüllü olması...

çevreme de nasıl anlattıysam artık, geçenlerde kardeşim gibi gördüğüm biricik arkadaşım bir hediye almış, parçalı, 11 drogba yazıyor üzerinde. ulan o formayı ben abimden bile sakınıyorum drogba.

şimdi senin gideceğin konuşuluyor ya, böyle futbolun ta amına koyayım ben. gitme lan, bırakma beni.

edit: ulan drogba, 2 yıl önce gelseydin ya şu takıma. 2 yıl daha fazla izleseydik ya seni.