107
galatasaray ile ilginç bir kariyer geçirdiğim oyun. bu ilginçliği yaratan temel faktör, ilk sezona rezil bir başlangıç yapan fenerbahçe'nin ersun yanal'ı kovarak elazığspor'un norveçli hocası trond sollied getirmesi oldu. bu adam ne hikmetse fener'le inanılmaz işler yapıyor. öyle ki, ilk sezon rahat şampiyon olduktan sonra "meeh oyun kolay olmuş" diyen bana bir şok olarak ikinci sezonda ben kendimi yeniden yapılanmaya ve avrupa'da başarıya odaklamışken fener'i şampiyon yapmıştır. ben olayın ciddiyetini kavrayınca lige verdiğim önemi arttırıp sonraki iki sezonda müthiş bir yarışa girdim adamla. 3. sezonda ensemden bir dakika bile düşmemelerine rağmen şampiyon olsam da, sonraki sezon yeniden şampiyon yapmıştır takımını. sırf bu yüzden oyun benim için önceki fm serilerinin aksine çok zevkli bir hale geldi, zira galatasaray ile sadece şampiyonlar ligi odaklı oynadığınız, türkiye ligi'ni bir an önce geçiştirmeye baktığınız oyun yerine çok daha rekabetçi bir oyun var artık. ya da en azından benim için durum bu diyelim; belki de fener başka bir hoca getirse bu kadar başarılı olamayacaktı. bu da rakiplerinizin uzun vadede yazılmış bir kaderinin olmadığını size göstermekte.
türkiye ligi ile ilgili bir gözlemim ise anadolu takımlarının yıllar içinde oldukça zayıfladığıdır. gerçekle uyumsuz şekilde çok genç yaşlarda, yüksek potansiyelli oyuncular transfer edip bir süre geliştirdikten sonra orta çaplı avrupa takımlarına satıyorlar. aynı zamanda kendi altyapılarından çıkan oyunculara da fazlasıyla şans veriyorlar. biri bu adamlara türk takımlarının böyle düşünmediğini söylemeli.
galatasaray'a adnan januzaj'dan, arda turan'a; emre can'dan, ömer toprak'a, gökhan inler'den hakan çalhanoğlu'na tüm kaliteli yerli statüsündeki oyuncuları transfer etmeyi misyon edinmiştim ve 5-6 sezonluk süreçte bunu gerçekleştirdim. ilk iki sezon düşük bütçelerle kadroyu yapılandırmak zor olsa da; sonraki yıllarda yönetim bütçeyi esirgemiyor sağolsunlar. bu sayede bu anahtar yerli oyuncuları kadronuza katabiliyorsunuz. 15 milyon saydığım emre can'a 2018 yılında barcelona'nın 29 milyon euro'luk bir teklif yaptığını da dip not olarak belirteyim. ne yapıp edip almalı galatasaray ile oynayanlar.
türkiye ligi ile ilgili bir gözlemim ise anadolu takımlarının yıllar içinde oldukça zayıfladığıdır. gerçekle uyumsuz şekilde çok genç yaşlarda, yüksek potansiyelli oyuncular transfer edip bir süre geliştirdikten sonra orta çaplı avrupa takımlarına satıyorlar. aynı zamanda kendi altyapılarından çıkan oyunculara da fazlasıyla şans veriyorlar. biri bu adamlara türk takımlarının böyle düşünmediğini söylemeli.
galatasaray'a adnan januzaj'dan, arda turan'a; emre can'dan, ömer toprak'a, gökhan inler'den hakan çalhanoğlu'na tüm kaliteli yerli statüsündeki oyuncuları transfer etmeyi misyon edinmiştim ve 5-6 sezonluk süreçte bunu gerçekleştirdim. ilk iki sezon düşük bütçelerle kadroyu yapılandırmak zor olsa da; sonraki yıllarda yönetim bütçeyi esirgemiyor sağolsunlar. bu sayede bu anahtar yerli oyuncuları kadronuza katabiliyorsunuz. 15 milyon saydığım emre can'a 2018 yılında barcelona'nın 29 milyon euro'luk bir teklif yaptığını da dip not olarak belirteyim. ne yapıp edip almalı galatasaray ile oynayanlar.
