1196
bayramlar...
ne güzeldir bu bayramlar. tüm aile toplanır, görüşülemeyen kuzenler gelir, oyunlar oynanır, 3 4 gün rüya gibi tatil geçer, okul ödevleri unutulur sadece oyun oynanır, çünkü bu bayramlar haftalar öncesinden planlanır. yavaş yavaş bu bayramlara anlam katanları kaybederiz. çoğunlukla önce dedeler neneler, sonra anne babalar dayılar amcalar halalar teyzeler, sonra da kardeşler kuzenler... bunların yerini ise küçükler alır, yavaş yavaş onlar da büyür ve büyüklerimizden ne gördüysek onlara da onları aktarırız. ancak her bayram namazından sonra eskiler anılır, hatıralar canlanır, bazen gözler yaşlanır onların oturduğu o koltuklara bile bakılmaz olunur. sevinilsin mi bayrama üzülünsün mü bilinmez.
günümüzde hissettiklerim de işte öyle... istanbula gittiğimde kaldığım adres belli, şişlide murat muhallebicisinin ara sokağındaki kuzenimin evi. işte oraya giderken soluma düşüyor eski ali sami yen. şimdi üstünde koca koca olacak binaların temelleri var. resmen emanet duruyor orası. orada para kazanılmamalı, orada zafer kazanılmalı. nice derbiler, avrupa maçları, şampiyonluk maçları orada oynanmalı, maça gelenler 90 dakika derdi tasayı unutup cehennemin zebanisi olmalı. derwaller, metin oktaylar, fatih terimler, prekaziler bile teker teker gitse yerlerini yeniler almalı, ancak zafer kazanmaya devam edilmeli. maçtan önce arkadaşlar orijinde toplanmalı, gs store çadırı önü gruplarla dolu olmalı, carrefour önünde saçları 3 numaralı gençler tuborg içmeli, maça biletsiz gelenler sadece eski açığı gören aradan maçı izlemeye çalışmalı, gollerden sonra statın coşkusu evlere yansımalı, maçtan sonra trafik durmalı, her yer bayram yerine dönmeli. kimse bi an önce stadı terkediyim diye çalışmamalı, "dur ulan şu yan sokağa da gideyim belki orada da makara vardır" diyip o sokakların tadına bakmalı. bu mabede ilk babasıyla gelenler, kendi çocuklarıyla gelip babasıyla yedikleri köfte ekmeği çocuklarına yedirmeli, maç çıkışında da hemen otobüse metroya yetişiyim derdi olmadan keyiif biralarını içebilmeli. olmuyor artık arenada bunlar. yapılamıyor. zaferler devam etse de adetler, gelenek ve görenekler olmuyor. insan da ister istemez özlüyor.
ben seni sevduğumi da dünyalara bildurdum !
http://www.itusozluk.com/...yen-stadi_182838.jpg
http://galeri.uludagsozluk.com/...n-stadyumu_98882.jpg
http://www.haberaktuel.com/...2.20110112113935.jpg
ne güzeldir bu bayramlar. tüm aile toplanır, görüşülemeyen kuzenler gelir, oyunlar oynanır, 3 4 gün rüya gibi tatil geçer, okul ödevleri unutulur sadece oyun oynanır, çünkü bu bayramlar haftalar öncesinden planlanır. yavaş yavaş bu bayramlara anlam katanları kaybederiz. çoğunlukla önce dedeler neneler, sonra anne babalar dayılar amcalar halalar teyzeler, sonra da kardeşler kuzenler... bunların yerini ise küçükler alır, yavaş yavaş onlar da büyür ve büyüklerimizden ne gördüysek onlara da onları aktarırız. ancak her bayram namazından sonra eskiler anılır, hatıralar canlanır, bazen gözler yaşlanır onların oturduğu o koltuklara bile bakılmaz olunur. sevinilsin mi bayrama üzülünsün mü bilinmez.
günümüzde hissettiklerim de işte öyle... istanbula gittiğimde kaldığım adres belli, şişlide murat muhallebicisinin ara sokağındaki kuzenimin evi. işte oraya giderken soluma düşüyor eski ali sami yen. şimdi üstünde koca koca olacak binaların temelleri var. resmen emanet duruyor orası. orada para kazanılmamalı, orada zafer kazanılmalı. nice derbiler, avrupa maçları, şampiyonluk maçları orada oynanmalı, maça gelenler 90 dakika derdi tasayı unutup cehennemin zebanisi olmalı. derwaller, metin oktaylar, fatih terimler, prekaziler bile teker teker gitse yerlerini yeniler almalı, ancak zafer kazanmaya devam edilmeli. maçtan önce arkadaşlar orijinde toplanmalı, gs store çadırı önü gruplarla dolu olmalı, carrefour önünde saçları 3 numaralı gençler tuborg içmeli, maça biletsiz gelenler sadece eski açığı gören aradan maçı izlemeye çalışmalı, gollerden sonra statın coşkusu evlere yansımalı, maçtan sonra trafik durmalı, her yer bayram yerine dönmeli. kimse bi an önce stadı terkediyim diye çalışmamalı, "dur ulan şu yan sokağa da gideyim belki orada da makara vardır" diyip o sokakların tadına bakmalı. bu mabede ilk babasıyla gelenler, kendi çocuklarıyla gelip babasıyla yedikleri köfte ekmeği çocuklarına yedirmeli, maç çıkışında da hemen otobüse metroya yetişiyim derdi olmadan keyiif biralarını içebilmeli. olmuyor artık arenada bunlar. yapılamıyor. zaferler devam etse de adetler, gelenek ve görenekler olmuyor. insan da ister istemez özlüyor.
ben seni sevduğumi da dünyalara bildurdum !
http://www.itusozluk.com/...yen-stadi_182838.jpg
http://galeri.uludagsozluk.com/...n-stadyumu_98882.jpg
http://www.haberaktuel.com/...2.20110112113935.jpg
