191
işin aslı verimsiz sayılmayacak altyapıdır, talihsizliği, 2012'de fatih terim'in 3'üncü döneminin başlangıcına kadar yaşamış olduğu istikrarsız dönemlerdir,
şöyle bir değerlendirme yapalım,
son 10 senede bu takımın altyapısından kimler ilk 11'de oynayacak kadar şanslıydı?
bunlardan hangileri gerçekten yetenekliydi ve hakediyordu?
hangileri ne kadar talihli veya talihsizdi?
hangileri pişti, hangileri pişmeden heder oldu gitti, neden pişemedi?
arda turan: sadece galatasaray'ın deği türk futbolunun son 10 yılda yetiştirdiği en önemli isim belki de arda turan. mleda boleslav maçındaki resitaliyle aldığı formayı bir daha bırakmadı. yetenek olarak "wonderkid" mertebesinde olduğunu söylemek abartı olmaz. galatasaray altyapısının gurur duyacağı bir ürün oldu. ancak özel hayatı ile medya arasındaki dengeyi kuramaması, duygusallığına fazla yenilmesi gibi etkenlerle 12 milyon euro gibi kendisi için düşük sayılabilecek bir rakama ispanya'ya gitti. halen avrupa'nın sayılı sol oyuncuları arasında adı anılmakta ve dünya starı olma yolunda ilerliyor. arda pişmişti, altyapıdan yükselenler listesi için skor 1'de 1'dir...
semih kaya: 15 yaşındayken arsene wenger'in kendisini izlediği haberlerini alıyorduk, 18 yaşına geldiğinde "cılız, stoper için fazla güçsüz" yorumlarıyla umut kesilmişti. ancak fatih terim'in 3'üncü dönemi, semih için yeniden doğuş oldu adeta. stoperde avrupa'nın gelecek vaat eden 5 yıldız adayını sayacak olsanız, semih bu 5'linin içerisinde kesinlikle yer alacaktır. semih'i izleyen gözler, onun yaşını duyduğunda inanamıyor. semih hem serinkanlı ve ağır karakteriyle, hem de her geçen gün gelişen yapısıyla galatasaray altyapısı için adeta bir gövde gösterisine dönüşmüş durumda. semih pişmiş durumda, altyapıdan yükselenler listesi için skor 2'de 2'dir.
emre çolak: özellikle 2012 şampiyonluğu döneminde onu izleyen gözler, izlemeye doyamadı. emre, 1991 doğumlu, ordu'lu yıldız adayı emre, 52 numaralı formasıyla 2012 şampiyonluğunun sürpriz kahramanlarından birisi oluyordu. ancak fiziksel yetersizliği hep göz önündeydi. belki geçmişte "yetenek - fizik yetersizliği örter" düşüncesi hakim olabilir ancak günümüz futbolunun bir gerçeği "yapılı - kalıplı" olmak. emre halen fiziksel yeterliliğini artırmaya çalışır durumda, 22 yaşında, genç, pırıl pırıl ve halen şansını devam ettiren bir isim. kimi taraftara saç baş yoldurtsa da emre ince bilekli sol ayağı, kesme pasları, araya gönderdiği zeki toplarla az bulunacak özelliklere sahip. ayrıca çok koşuyor, amaçsız kaldığı anlarda bile adam kovalıyor. sneijder gibi bir süperstar'dan öğrenebileceği çok şey var. emre, henüz pişmeyenlerden, ama pişmesi için hala önünde fırsat var. altyapıdan yükselenler listesi için skor 3'te 2.5'dir.
aydın yılmaz: beklenti ne kadar yüksek olursa hayal kırıklığı da o kadar büyük olur derler. aydın yılmaz bunun kanıtı gibi aslında. wonderkid "arda turan"ın bile röportajlarda "aydın benden çok daha yeteneklidir" cümleleriyle yorumladığı, "fırtına" lakabıyla amatör futbol liglerinin tozunu attıran aydın yılmaz, 2006'da konya'da galatasaray'a şampiyonluğu getiren golü attığı günden bu yana belini doğrultamadı. "genç aydın" olarak a takıma yükselen aydın yılmaz, artık türkiye liginin orta yaşlı futbolcuları arasında yerini aldı bile. işin garip tarafı, formsuzluğu her haliyle ortadayken kritik maçlarda attığı kritik gollerle takımda kalmayı bir şekilde başarması. aydın'ın varlığı ile yokluğu aslında galatasaray altyapısının değil, aydın'ın kişisel bir problemi olarak kabul edilebilir aslında. durum ne olursa olsun, altyapıdan yetişip 107 maçta forma giyen ve 9 gol atan bir aydın yılmaz söz konusu. yani "olmamış" ama "pişmiş" diyebileceğimiz bir arkadaştan bahsediyoruz. cafercan'lar, özgürcan'lar gibi yok olup gitmemiş bir futbolcu için yarım puan olmasa da çeyrek puan verebiliriz sanırım. altyapıdan yükselenler listesi için skor 4'te 2.75'dir.
uğur uçar: şahsımın, galatasaray altyapısına dair en büyük üzüntüsünün kaynağıdır bu isim. "küçük kaptan" lakabıyla senelerce ter döktüğü galatasaray altyapısından a takıma çıktığı ilk senede, semih kaya'nın şimdi yarattığı etkiyi yaratmış, sağ bek pozisyonunda kaptığı formayı kimselere vermemiştir. ta ki buzlu bir konya deplasmanında diz kapağını 6 parçaya ayırana kadar. genç yaşında 6-7 aylık bir rehabilitasyon dönemi geçiren uğur, daha sonraları sahada ikili mücadeleye girmeye korktuğunu belirten açıklamalar yapmıştır. zor bir sakatlık, belki de en parlak galatasaray ürünlerinden birisi olan uğur'un sonunu getirmiştir. işin aslı, uğur, dönemin federasyonu tarafından, o sahada maç oynanmasına izin verilerek ellerimizden alınmıştır. uğur "pişmiş"tir. hatta uğur, benim gözümde "olmuş"tur. ama uğur, galatasaray'a yar "olmamıştır." uğur galatasaray altyapısı için 0.75'i haketmiştir. altyapıdan yükselenler listesi için skor 5'te 3.5'tir.
ferhat öztorun: bir kariyer düşünün, ülkede en az futbolcu yetişen mevkide başlasın, sol bek olarak türkiye'nin en büyük kulübünde, dünyanın en önemli derbisine ilk 11'de başlasın, ve orada da son bulsun. evet... ferhat öztorun'un kariyeri o gün başladı ve sona erdi. kişilere sorumluluk yüklemek, o kişilerin sorumluluğu kaldırabileceği ölçüde olduğunda makuldur. tanrı bile insanlara taşıyamayacağı yükü vermezmiş. ancak, ferhat, "geleceğin sol beki" ünvanıyla çıktığı fenerbahçe maçında 4 yiyen takımının günah keçişi ilan edildiği gün galatasaray kariyeri son buldu. ferhat "pişemedi" - ferhat "olamadı" - ancak olabilirdi. bugün orduspor'da forma giyen ferhat, trabzonspor'un da bir dönem formasını terletti. halen futbol hayatını sürdürüyor, ancak kesin olan şey, o akşam oynamamış olsaydı, bambaşka bir kariyeri olabilirdi. ferhat'ın galatasaray altyapısına 0.25 puan kazandırabileceğini düşünürsek, altyapıdan yükselenler listesi için skor 6'da 3.75'tir.
yalçın ayhan: galatasaray'dan ayrılması neredeyse kimsenin umurunda olmamasına, hatta gidişiyle kurtulunmuş olunabileceğine inanılsa da, yalçın ayhan, galatasaray'dan ayrıldıktan sonra forma giydiği takımlarda gerek galatasaray'ın, gerekse de diğer takımların başına bela olmuştur. agresif yapısı ve hırçın karakterine rağmen sahip olduğu liderlik yapısıyla forma giydiği anadolu takımlarında sivrilmeyi başarmıştır. özellikle "stoper"in kolay kolay yetişmediği ülkemizde halen anadolu takımları için "kalburüstü stoper" olarak anılan yalçın, antalyaspor, erciyesspor, orduspor gibi takımları gezdikten sonra 2013 yılına ligin iddialı ekiplerinden kasımpaşa'da girmiştir. belki galatasaray'da "pişmemiş"tir, belki galatasaray'da "olmamıştır", ancak yalçın, an itibariyle "pişmiş ve olmuş" olarak futbol hayatını devam ettirmektedir. yalçın, galatasaray altyapısına 0,75 puan değer katabilecek durumdadır, galatasaray'da olması ya da olmaması bunu değiştirmez. altyapıdan yükselenler listesi için skor 7'de 4.5'tir.
örnekler çoğaltılabilir mi? belki. ama elimizde olanlara bakınca, altyapı ve sundukları için 7'de 4.5 fena bir skor sayılmaz. buna yaşadığımız talihsiz dönemlerin etkisini de katacak olursak, kendimize haksızlık ettiğimizi düşünmemiz olası. galatasaray, hala an itibariyle türkiye'de futbolun akademisi olma konusunda en potansiyelli kurumdur. önemli olan "istikrar" kavramını yakalayarak türk futbolcusuna gereken özgüveni aşılamaktır.
şöyle bir değerlendirme yapalım,
son 10 senede bu takımın altyapısından kimler ilk 11'de oynayacak kadar şanslıydı?
bunlardan hangileri gerçekten yetenekliydi ve hakediyordu?
hangileri ne kadar talihli veya talihsizdi?
hangileri pişti, hangileri pişmeden heder oldu gitti, neden pişemedi?
arda turan: sadece galatasaray'ın deği türk futbolunun son 10 yılda yetiştirdiği en önemli isim belki de arda turan. mleda boleslav maçındaki resitaliyle aldığı formayı bir daha bırakmadı. yetenek olarak "wonderkid" mertebesinde olduğunu söylemek abartı olmaz. galatasaray altyapısının gurur duyacağı bir ürün oldu. ancak özel hayatı ile medya arasındaki dengeyi kuramaması, duygusallığına fazla yenilmesi gibi etkenlerle 12 milyon euro gibi kendisi için düşük sayılabilecek bir rakama ispanya'ya gitti. halen avrupa'nın sayılı sol oyuncuları arasında adı anılmakta ve dünya starı olma yolunda ilerliyor. arda pişmişti, altyapıdan yükselenler listesi için skor 1'de 1'dir...
semih kaya: 15 yaşındayken arsene wenger'in kendisini izlediği haberlerini alıyorduk, 18 yaşına geldiğinde "cılız, stoper için fazla güçsüz" yorumlarıyla umut kesilmişti. ancak fatih terim'in 3'üncü dönemi, semih için yeniden doğuş oldu adeta. stoperde avrupa'nın gelecek vaat eden 5 yıldız adayını sayacak olsanız, semih bu 5'linin içerisinde kesinlikle yer alacaktır. semih'i izleyen gözler, onun yaşını duyduğunda inanamıyor. semih hem serinkanlı ve ağır karakteriyle, hem de her geçen gün gelişen yapısıyla galatasaray altyapısı için adeta bir gövde gösterisine dönüşmüş durumda. semih pişmiş durumda, altyapıdan yükselenler listesi için skor 2'de 2'dir.
emre çolak: özellikle 2012 şampiyonluğu döneminde onu izleyen gözler, izlemeye doyamadı. emre, 1991 doğumlu, ordu'lu yıldız adayı emre, 52 numaralı formasıyla 2012 şampiyonluğunun sürpriz kahramanlarından birisi oluyordu. ancak fiziksel yetersizliği hep göz önündeydi. belki geçmişte "yetenek - fizik yetersizliği örter" düşüncesi hakim olabilir ancak günümüz futbolunun bir gerçeği "yapılı - kalıplı" olmak. emre halen fiziksel yeterliliğini artırmaya çalışır durumda, 22 yaşında, genç, pırıl pırıl ve halen şansını devam ettiren bir isim. kimi taraftara saç baş yoldurtsa da emre ince bilekli sol ayağı, kesme pasları, araya gönderdiği zeki toplarla az bulunacak özelliklere sahip. ayrıca çok koşuyor, amaçsız kaldığı anlarda bile adam kovalıyor. sneijder gibi bir süperstar'dan öğrenebileceği çok şey var. emre, henüz pişmeyenlerden, ama pişmesi için hala önünde fırsat var. altyapıdan yükselenler listesi için skor 3'te 2.5'dir.
aydın yılmaz: beklenti ne kadar yüksek olursa hayal kırıklığı da o kadar büyük olur derler. aydın yılmaz bunun kanıtı gibi aslında. wonderkid "arda turan"ın bile röportajlarda "aydın benden çok daha yeteneklidir" cümleleriyle yorumladığı, "fırtına" lakabıyla amatör futbol liglerinin tozunu attıran aydın yılmaz, 2006'da konya'da galatasaray'a şampiyonluğu getiren golü attığı günden bu yana belini doğrultamadı. "genç aydın" olarak a takıma yükselen aydın yılmaz, artık türkiye liginin orta yaşlı futbolcuları arasında yerini aldı bile. işin garip tarafı, formsuzluğu her haliyle ortadayken kritik maçlarda attığı kritik gollerle takımda kalmayı bir şekilde başarması. aydın'ın varlığı ile yokluğu aslında galatasaray altyapısının değil, aydın'ın kişisel bir problemi olarak kabul edilebilir aslında. durum ne olursa olsun, altyapıdan yetişip 107 maçta forma giyen ve 9 gol atan bir aydın yılmaz söz konusu. yani "olmamış" ama "pişmiş" diyebileceğimiz bir arkadaştan bahsediyoruz. cafercan'lar, özgürcan'lar gibi yok olup gitmemiş bir futbolcu için yarım puan olmasa da çeyrek puan verebiliriz sanırım. altyapıdan yükselenler listesi için skor 4'te 2.75'dir.
uğur uçar: şahsımın, galatasaray altyapısına dair en büyük üzüntüsünün kaynağıdır bu isim. "küçük kaptan" lakabıyla senelerce ter döktüğü galatasaray altyapısından a takıma çıktığı ilk senede, semih kaya'nın şimdi yarattığı etkiyi yaratmış, sağ bek pozisyonunda kaptığı formayı kimselere vermemiştir. ta ki buzlu bir konya deplasmanında diz kapağını 6 parçaya ayırana kadar. genç yaşında 6-7 aylık bir rehabilitasyon dönemi geçiren uğur, daha sonraları sahada ikili mücadeleye girmeye korktuğunu belirten açıklamalar yapmıştır. zor bir sakatlık, belki de en parlak galatasaray ürünlerinden birisi olan uğur'un sonunu getirmiştir. işin aslı, uğur, dönemin federasyonu tarafından, o sahada maç oynanmasına izin verilerek ellerimizden alınmıştır. uğur "pişmiş"tir. hatta uğur, benim gözümde "olmuş"tur. ama uğur, galatasaray'a yar "olmamıştır." uğur galatasaray altyapısı için 0.75'i haketmiştir. altyapıdan yükselenler listesi için skor 5'te 3.5'tir.
ferhat öztorun: bir kariyer düşünün, ülkede en az futbolcu yetişen mevkide başlasın, sol bek olarak türkiye'nin en büyük kulübünde, dünyanın en önemli derbisine ilk 11'de başlasın, ve orada da son bulsun. evet... ferhat öztorun'un kariyeri o gün başladı ve sona erdi. kişilere sorumluluk yüklemek, o kişilerin sorumluluğu kaldırabileceği ölçüde olduğunda makuldur. tanrı bile insanlara taşıyamayacağı yükü vermezmiş. ancak, ferhat, "geleceğin sol beki" ünvanıyla çıktığı fenerbahçe maçında 4 yiyen takımının günah keçişi ilan edildiği gün galatasaray kariyeri son buldu. ferhat "pişemedi" - ferhat "olamadı" - ancak olabilirdi. bugün orduspor'da forma giyen ferhat, trabzonspor'un da bir dönem formasını terletti. halen futbol hayatını sürdürüyor, ancak kesin olan şey, o akşam oynamamış olsaydı, bambaşka bir kariyeri olabilirdi. ferhat'ın galatasaray altyapısına 0.25 puan kazandırabileceğini düşünürsek, altyapıdan yükselenler listesi için skor 6'da 3.75'tir.
yalçın ayhan: galatasaray'dan ayrılması neredeyse kimsenin umurunda olmamasına, hatta gidişiyle kurtulunmuş olunabileceğine inanılsa da, yalçın ayhan, galatasaray'dan ayrıldıktan sonra forma giydiği takımlarda gerek galatasaray'ın, gerekse de diğer takımların başına bela olmuştur. agresif yapısı ve hırçın karakterine rağmen sahip olduğu liderlik yapısıyla forma giydiği anadolu takımlarında sivrilmeyi başarmıştır. özellikle "stoper"in kolay kolay yetişmediği ülkemizde halen anadolu takımları için "kalburüstü stoper" olarak anılan yalçın, antalyaspor, erciyesspor, orduspor gibi takımları gezdikten sonra 2013 yılına ligin iddialı ekiplerinden kasımpaşa'da girmiştir. belki galatasaray'da "pişmemiş"tir, belki galatasaray'da "olmamıştır", ancak yalçın, an itibariyle "pişmiş ve olmuş" olarak futbol hayatını devam ettirmektedir. yalçın, galatasaray altyapısına 0,75 puan değer katabilecek durumdadır, galatasaray'da olması ya da olmaması bunu değiştirmez. altyapıdan yükselenler listesi için skor 7'de 4.5'tir.
örnekler çoğaltılabilir mi? belki. ama elimizde olanlara bakınca, altyapı ve sundukları için 7'de 4.5 fena bir skor sayılmaz. buna yaşadığımız talihsiz dönemlerin etkisini de katacak olursak, kendimize haksızlık ettiğimizi düşünmemiz olası. galatasaray, hala an itibariyle türkiye'de futbolun akademisi olma konusunda en potansiyelli kurumdur. önemli olan "istikrar" kavramını yakalayarak türk futbolcusuna gereken özgüveni aşılamaktır.
