164
maçın bitiş düdüğüyle birlikte, yüzümde hiç gitmeyecek gibi duran bir gülümseme oluştu! sebepsiz(!) yere gülüyorum, hâlâ... "bu gece bitsin artık bu iş, sıkıldım bu fenerlilerden" demiştim sabah saatlerinde... sevinmeleri çekilmez olacaktı zaten de ağlamaları da çekilmiyor be!
