216
olası bir mağlubiyetin beni çok da üzmeyeceği karşılaşma. turu geçmek çok çok çok ekstra sayılabilirdi. gerçekçi olmak lazım. bugün bu maçı almak da ekstra sayılabilirdi. bir kaç sene evvel avrupa'ya sadece hazırlık kampları için gidebilen bir takımdık. kadro derinliği, kalitesi falan hiç girmeyeceğim konular. çünkü sayılabilecek mazeretler benim başarısızlık için kabul edemeyeceğim mazeretler. sonra ne oldu? fatih terim geldi, imparator geldi diye selçuk inan geldi. yıllardır boşa koşan engin baytar dinamo oldu. elimizde patlayan aydın yılmaz yeri geldi maç çevirdi. emre çolak hepimizi şaşırttı ara ara. ligi şampiyon tamamladık, puanları ikiye bölüp bir de tuzak kurdular önümüze. gittik ezeli rakibin sahasında kupa kaldırdık. avrupa'ya gittik. şampiyonlar ligi'ne geri döndük. özümüzü bulduk. gruplardan çıktık. çeyrek finale geldik. real madrid'le oynuyoruz. burada 2 pas yapamasak, tarihi fark yesek bile; çok kısa bir sürede gerçek rakiplerimizin karşısına çıktık. bu arena tecrübe istiyor ama. kadronda kim olursa olsun, sistemin ne kadar oturmuş olursa olsun; tecrübe istiyor. tecrübenin kralını yaptık, rakiplerin en dişlisiyle oynuyoruz. zevkini çıkarmaya bakalım. çünkü bu arenaya bir sonraki gelişimizde bunların çok faydasını göreceğiz. ayağımız alışsın. elenirken de real madrid'e elenelim, eleneceksek eğer. 3-0'ın rövanşında 1-0 gerideyken bile kesin konuşamıyorsak; "lan belki" diyebiliyorsak, tadını çıkaralım abi. böyle maçlara alışmaya çalışalım...
edit: uzun sayılabilecek bir süre 5-1'i düşledik ya, ne büyüksün galatasaray!
edit: uzun sayılabilecek bir süre 5-1'i düşledik ya, ne büyüksün galatasaray!
