3990
8 ağustos 2012 galatasaray fiorentina maçına aracımla gitmek gibi bir hata yaptım. stada girene kadar oh be ne güzel rahat rahat stada girdim diye mutlu oldum. güzel güzel maçımı da seyrettim. golü atıp galip de geldik. oh ne güzel. benden daha mutlusu yoktu. ta ki otopark çıkışının nasıl bir mahşer günü olduğunu görene kadar. çıkışa 2-3 dakikalık uzaklıkta olan arabamın otoparktan çıkması 1 saatin üzerinde. süre tutmuştum ama 1 saati geçince artık bilincimi kaybettiğimden süreyi filan unuttum. ben de ne güzel çıkışa yakın parkettim hemen çıkar giderim diye düşünüyordum. 2-3 dakikalık yürüyüş mesafesinin bu kadar uzun olacağını hiç tahmin etmezdim. üstüne benim sürekli yolu karıştırmak gibi bir özelliğim eklenince dünya artık dönmesin, artık hayat sona ersin dedim. bu kadar yeter dedim.
ertesi gün araba lazım olmasa metroya atlayıp gidecektim.
ertesi gün araba lazım olmasa metroya atlayıp gidecektim.