126
atmosferi nedeniyle galatasaray'ın evindeki her maça favori çıkmasına neden olan stadyum. ayrıca 27 temmuz 2008 metallica istanbul konseri'nin yapıldığı yer.
ali sami yen stadyumu
-
-
127bir galatasaray-fenerbahce ve/veya galatasaray-besiktas derbisi izlemeden gözlerimi kapatmak istemeyisimin baslıca sebeplerindendir.o havayı solumadan,birbirini karsılayan tezahüratlara katılmadan,dünya da ki cehennemi yaratanlardan olmadan gitmek istemiyorum ulan bu alemden.
-
128emektar görünümünde ülke futbolunun en büyük başarılarının izlerini taşıyan, 2010-2011 sezonu ile birlikte ruhunu türk telekom arena'ya devredecek olan unutulmaz mabed.
-
129zamanında sağlam bir mali kaynağımız olsaydı. yanındaki likör fabrikasının ihalesini kazanarak oraya inanılmaz bir kompleks yapılabilecek stadımız.
-
130içine girilmesi zor olan mabeddir. once bilet bulmalisin. bunun için sabah erkenden kalkip siraya girmelisin, karaborsacilar tarafindan geçilip lanet okursun. maç gunu ozellikle yeni açik'a girmek çok zordur. ezilme riski geçirir, kaynak yapanlara bagirirsin. 3 kere aranir, sonunda kendini terorist gibi hissedersin. tam hay ben bu hayatin demeye ramak kalmisken merdivenlerden çikarsin ve çimleri, sari kirmizi koltuklari, mabed'i gorursun. o anda herseyi unutursun. etrafina bakar sari kirmizili insanlari gorunce sevinir, kaynasir, çosarsin. her seferinde ayni seyler olur ama her seferinde o çimleri gorunce ilk defa gormus gibi sevinirsin. orasi ayri bir dunya* ve her canli orada maç izlemenin keyfine varmali.
-
131kükreyen tek stad. *
ayrıca stadların kapasiteleri değil nelere tanıklık ettiklerinin önemli olduğunun, anlamayan beyinlere defalarca anlatıldığı stad. kapasiteyle stad olunsaydı izmir atatürk stadını övmek için sıraya girmek gerekirdi.
o betondan ve demirden kütlenin bir stad haline gelmesi için bir ruhu olması gerekir. o ruhun oluşabilmesi de yıllarca sürer. içinde bulunduğu ülkenin futbol tarihine geçecek sayısız maçların oynanması gerekir. işte ali sami yen stadı dendiğinde akla gelen bu ruhtur.
eskimiş olabilir, kapasitesi az olabilir, giriş çıkışları zor olabilir.. bütün olumsuzluklarına rağmen içine girmeyi başardığınızda, 90 dakika sonunda karşılığını fazlasıyla alırsınız. giriş çıkışları çok rahat, koltukları ısıtmalı, sami yenin 2,5 katı kapasiteli, yepyeni gıcır gıcır stadyuma girip de tarihi hezimetleri görmektense; biraz çile çekip tarih yazanlara katkıda bulunmak elbette tercih edilir.
bu stadın nelere tanıklık ettiğini çeşitli internet sitelerinden bulabilirsiniz uzatmaya gerek yok. rezalet sonuçları da görmüştür ama diğer stadlara nazaran çok daha azdır. bununla birlikte diğer stadlardaki zaferlerin toplamından çok daha fazlası bu statta görülmüştür. -
132
-
133bu sene son...daha önce de "son"lar görmüştük fakat bu seneki gerçek galiba. maç günleri dolup taşan sokağını, orjin köfte'yi, cehenneme girişin tek sıra halinde olduğu o daracık kapalı girişini vs. çok özleyeceğimiz mabedimiz.
-
134
-
135tapusunda turgan ece ve rüchan adlı'nın imzası bulunmaktadır.
-
136tribünlerin doluşunu izlemek, pankartları teker teker okumak, maçtan önce ıslatılan çimlerin kokusunu almak, arda'nın maçtan önce sahada sakin sakin dolaşmasını izleyebilmek, aslanları teker teker tribünlere çağırmak, rakip takımı ıslıklamak, ultraslanı tüm tribünlerde izlemek, ruhu olan, yaşayan, kapalı altın en ön sırasının premier lig tadı verdigi, kapandıktan sonra çooook çoook özlenecek 2. evdir.
-
137
-
138keşke hiç kapanmasa, orada izlemeye, tarihe şahit olmaya devam etsek, ileride hagiler'in prekaziler'in, baros, kewell ve keitalar'ın hayaletlerini hissedebilseydik. zaten tarihine bağlı kalmayan, eski ve iyiye yönelik ne varsa yok etmeye meğilli bir ülkeyiz, bari galatasaray bunu yapmasaydı, paraları da havalara saçmasaydı.
-
139stad biraz küçük olabilir ama metrekare başına düşen zafer ortalamasında bir numaradır.
-
140benim ikinci evimdir.
ben ömrümde üç farklı evde oturdum. birincisinde geçirdiğim zaman beş sene. hayal meyal hatırlarım o yılları. ikincisi ömrümün büyük çoğunluğunu geçirdiğim ev. en büyük sevinçlerime, heyecanlarıma, en güzel hatıralarıma orası ev sahipliği yaptı. üçüncüsü ise şimdi oturduğum yer. ikincisinden daha büyük, daha güzel bakıldığında, ama ben bundan önceki evimde geçirdiğim zamanları özlüyorum. orası kadar sıcak gelmiyor bana burası, kış akşamlarından ya da yaz sabahlarından alamıyorum o eski tadı. ali sami yen stadı da ikinci evim gibi... -
141kimisinin cenneti, kimsinin cehennemi...
-
142hayatın ta kendisidir.
galatasaray ile geçirdiği onca yılda kimler gülmemiştir ki orada ya da kimler ağlamamıştır ?
sevinçler, hüzünler, kavgalar, barışmalar, dostluk, sohbet...
hayata dair ne ararsanız bulabilirsiniz orada. öyle bir yerdir ki; sevgi elle tutulur, gözle görülür bir şeymiş gibi hissedilir.
nice dostluklar vardır, orada başlamış ya da bitmiş.
10'lar çıkarmıştır yüreğinden; zeki, çevik, ahlaklı.
sevinçlerin en büyükleri yaşanmıştır orada kimselere kısmet olmayan.
ya da üzüntüler vardır yüreklere atılan.
sadece bir stadyum değildir ali sami yen. bir mabet, bir ev, bir yuvadır kırmızıda parıldayan sarısıyla.
yılların emeğiyle oluşmuş ruhuyla... -
143doğduğumdan beri galatasaraylı olmama rağmen hiç gidemediğim* futbol mabedidir.
(bkz: bu sene kesin gidicem ama)
(bkz: inşallah) -
144
-
14520 aralık 1964'deki açılış maçında* eski açık tribününde büyük kaza yaşanmış stad. gereğinden fazla bilet satılınca tribünde büyük izdiham yaşanmış, daha sonra tribündeki büfenin ocağı devrilmiş ve çıkan izdihamdan stadın demir korkulukları kırılmış. yaklaşık 50 kişi olduğu gibi üst tribünden alt tribünün beton zeminine düşmüş, olayda yaklaşık beşi ağır 120 kişi yaralanmış. hatta daha sonra maç bir süre başlatılmamış, stadın müteahhitleri açık tribünün temelini kontrol etmiş, yıkılma tehlikesinin olmadığı anlaşılınca maç başlatılmış. olaylar ankara radyosunda "stad çöktü" diye anons edilince istanbulun bir çok yolu maça giden taraftarların peşinden giden akrabalarıyla dolmuş.
böyle de bir anısı varmış stadımızın. -
146valla çok karizmatik. kalitesizdir, çürüktür, çökebilir falan bilemem ama karizması bir başka bu stadın. diyeceksiniz ki sen galatasaraylısın da öyle geliyor sana, valla öyle değil lan.
bence içten içe hiç bir galatasaraylı buradan ayırılıp aslantepelere gitmeyi istemiyordur. sadece bu "kötü stad" üzerinden dönen geyikler için istiyor gibi gözüküyoruz. baksana seyrantepe'deki stad inşaatı habire duruyor ama ne bir isyan var ne bir eleştiri!
haydi kabul edelim, kötü stadlardaki fanatik hatta holigan gibi davranan taraftarı lüks stadlardaki cola içerek maçını izleyen taraftardan daha çok seviyoruz. bakma işte, kapitalist düzen bizden oturarak maç izlememizi istiyor. ve öyle de olacak sanırım.
gerçek taraftar yıllar sonra ali sami yen stadı'nı ve o atmosferi videolardan izleyecek, hasret giderecek. -
147dünyanın en güzel stadıdır bence. ismi de çok kuul. sözde dünya devlerinin hepsinin leşi yatar çimlerinde.
-
148
-
149keşke yıkılmasa da müze yapılabilse. böyle önemli maçlardan fotoğraflar konsa, videolar gösterilse monitörlerden, çimlerine kulübün sembol oyuncularının heykelleri konsa üstlerinde parçalı forma ile ne güzel olur değil mi?
-
150ilk kez 1987 yilinda tanistigim ve galatasaray'ini en az benim kadar cok sevdiginden en ufak bir süphe duymadigim fakat bu tanisma serefine henüz erişememiş renkdaşlarimin varligini düşündükçe kendimi şansli hissetmemi saglayan emektar mabed.kim bilir kac kez sabahin köründe kalktim maca girebilmek icin,kac kez islandim bilet kuyruklarinda ya da kac kez 'ne zaman bitecek bu giris cilesi?'muhabbetlerinin icinde buldum kendimi soguk duvarlarinin arasindan gecerken.ama her merdivenleri bitirip o yemyesil cimleri görüsümde unuttum hepsini.hicbirini tanimadigim ama hepsiyle de galatasaray sevgisi gibi cok ozel bir ortak paydada bulustugum binlerce insanin arasinda kendimi cok rahat,huzurlu ve güvende hissetttim her seferinde.
