81
bunu yapan insan olarak hayata karşı pek çok kez ertelediğim, iptal ettiğim pek çok şey oldu. hatta beni tanıyanlar bilir ki galatasaray maçı varsa bana dokunmaz, farklı bir teklifte dahil bulunmaz.
haftasonunu, tatillerini buna göre planla, stadı ve çevresini ikinci evin edin, rakip puan kaybı bekle, avrupa futboluyla farka bakıp 2000 ruhu ile o umudu kovala.
çok üzülerek söylüyorum son aşaması 30 ocak 2025 ajax galatasaray maçı ile başlayan ve bu gece 13 şubat 2025 az alkmaar galatasaray maçı ile içimdeki kopuşu tescilleyen ve aslında senelerdir o umuttan, beklentiden çok çok uzakta sonuçlar alarak söylüyorum ki yanlış yatırım yapmışım.
asla bir kötü gün taraftarı değilim zira 2021-2022 sezonu bile neredeyse her maç staddaydım. denizli maçı dahil;
(bkz: 28 aralık 2021 galatasaray denizlispor maçı)
en kötü gün bugünse bugün de galatasaray diyerek hep aynı dozda sürdürdüm taraftarlığımı.
ancak ben kulübün vizyonu olan bir renge ve isme malik olmak ve türk olmayan takımları yenmek hedefiyle her seneye hayaller ve umutlarla girdim.
artık bir kopukluk yaşıyorum, tam anlamlandıramıyorum da ama bu hissettiklerim geçmişte hissettiklerimden* çok farklı.
sezon sonuyla beraber daha normal moda dönmeyi ve hayatımın merkezinde olmayacak şekilde taraftarlığımı sürdürmeyi düşüneceğim.
haftasonunu, tatillerini buna göre planla, stadı ve çevresini ikinci evin edin, rakip puan kaybı bekle, avrupa futboluyla farka bakıp 2000 ruhu ile o umudu kovala.
çok üzülerek söylüyorum son aşaması 30 ocak 2025 ajax galatasaray maçı ile başlayan ve bu gece 13 şubat 2025 az alkmaar galatasaray maçı ile içimdeki kopuşu tescilleyen ve aslında senelerdir o umuttan, beklentiden çok çok uzakta sonuçlar alarak söylüyorum ki yanlış yatırım yapmışım.
asla bir kötü gün taraftarı değilim zira 2021-2022 sezonu bile neredeyse her maç staddaydım. denizli maçı dahil;
(bkz: 28 aralık 2021 galatasaray denizlispor maçı)
en kötü gün bugünse bugün de galatasaray diyerek hep aynı dozda sürdürdüm taraftarlığımı.
ancak ben kulübün vizyonu olan bir renge ve isme malik olmak ve türk olmayan takımları yenmek hedefiyle her seneye hayaller ve umutlarla girdim.
artık bir kopukluk yaşıyorum, tam anlamlandıramıyorum da ama bu hissettiklerim geçmişte hissettiklerimden* çok farklı.
sezon sonuyla beraber daha normal moda dönmeyi ve hayatımın merkezinde olmayacak şekilde taraftarlığımı sürdürmeyi düşüneceğim.
